Takeaway of Covid-19 and Lockdown

Takeaway of Covid-19 and Lockdown

New Year 2020 started with a lot of hopes and expectaions. Wuhan city located in China far away from us was locked down for 3 months as it has been found that the outbreak of Corona virus started from same city. No one were aware of that such small virus having size in hundreds of nanometers could shook the hundreds of crores population worldwide. Now we are in mid of 2020 and having uncertainty of overall aspects of life. Bookish positive quotes and inspirational thoughts are spreaded to gear up the morals of badly affected people in the begining. Now everyone is in the mood of bursting mode as nothing can be controlled. All govt medical infrastructres which were introduced were britishers badly impacted by outbreak of corona positive. All public admin strategies got stuck. In the realm of politics allegations and claims reached to peak of hypocrisy. The biggest pain of this covid19 was immigrant suffering. The challenges to reach their belonging villages is one the biggest blocker. But good hope seen when many people served food and basic needs to them as a cause of humanity. This is true India when system fails, the true integrity among the Indian opens the doors of humanity. This lockdown can be witnessed the recarnation of socio eco political aspects of India. The limits of our efforts to cope up with such grievous situation taught life lesson every individual. Due to this many people lost their jobs also newly started businesses lost their hopes. I am one of those people who lost their jobs due to Covid-19 pandemic crisis.

First of all this is not an inspirational article. Whatever difficulties I faced during these days only I know and I am not at all interested to elaborate those feeling using enriched inspirational quotes. Everyone is having that typical endurance to face such unavoidable situation. Main motive of this writting is Self Realization. Due to sudden layoff in companies gives me a realistic wisdom of life. Every moment we decide about future and plan to fulfill our dreams but never get to know What will be served in our dish by destiny. After all such attacks are part of life and teaches us how to face life. We used to try to fit ourself into comfortable zones. People around us are always going to support us in difficult situation  but real struggle start from inside when we are in the middle of loosing hope. We are familiar with famous quote "Hope for the Best". But life is always put you in a such dramatic blackout where Self Realization only gives us a breakthrough. This self realization provides a wide spectrum of analysis of our decisions taken in the past and its consequences in present. Future always lies in our thoughts and respective deterministic actions. The lockdown era gave me the life lesson on how to prioratize the day to day activities. As usual like others my day start with typical nostalgic TV serials and its so called doses of ethics and cultured heroic lessons. In 2020 society needs right attitude towards drastic changes in life and relationships and our surroundings is fully filled with spiritual aspects of nostalgic dramatized mythological stories and epics. We need scientific attitude towards life and practical approach in culture. I used to occupy with WFH assigned tasks and list of web series and films to watch in the lockdown period. After loosing a job Self Realization plays vital role in my life to understand my importance in all sense. My overall focus was in prepartion of interviews and hands on practise in coding. These days taught me how to handle any situation by following self disciplined activities. In the lockdown while searching job and preparing for interviews I trully understood the practical importance of Priority matrix and pomodoro technique. Earier while studying to clear backlogs in college exam period I used these methods. After a decade I found same situation in my life facing unavoidable incidents. Today I am writing this because after getting a job in good product company and after finishing the onboarding formailties in I got time to interrogate myself. In a relax mind I found things and tasks achieved by me in last couple of months. I think this is a life lesson of Self Realization and Self Disciplined which can tackle any situation in life by putting right efforts in right direction. I truly learn what to avoid and what to focus to get better results. To summarize I would say its a greatest takeaway of entire lockdown.

Thanks for reading.

©Bhushan Vardhekar

3 July 2020

काश्मिरी पंडितांचे प्रश्न

पुढच्या महिन्यात विधू विनोद चोप्रा दिग्दर्शित शिकार चित्रपट प्रदर्शित होतोय. काश्मिरी पंडितांनी ९० च्या दशकात शेवटाला जे भोगलेय त्याचं चित्रण केलेले आहे. अर्थातच बॉलिवूडपट असल्याने लव्हस्टोरी विथ मसाला मुव्ही व्हाया इमोशनल ड्रामा वगैरे असेलच. माझ्या या लिखाणाचा हेतू सिनेमविषयी नसून, काश्मिरी पंडितांच्या शिरकाणाबद्दल आहे. एकूण हिंदुत्ववादी गटाचा आवडता विषय म्हणजेच काश्मिरी पंडितांना सहन कराव्या लागलेल्या हाल-अपेष्टा. ज्याच्या जोरावर धर्मीय ध्रुवीकरण हमखास केले जाते. अर्थात तत्कालीन सरकार कॉंग्रेसप्रणीत होते त्यामुळे त्यांचे हे अपयश होते आणि आहे हे मान्य करायलाच हवे. ३७० रद्दबातल केल्यामुळे जो कांगावा केला जातोय आणि ज्यांच्याकडून केला जातोय ती चतुर मंडळी काश्मिरी पंडितांच्या शिरकाणाबद्दल कधीही बोलणार नाहीत. आता तर दोन पंथ मोदीभक्त आणि मोदीद्वेष्टे हे सरसकटपणे सगळ्याच क्षेत्रात झालेत. त्यामुळे सगळीकडेच आनंदीआनंद आहे. मुळ मुद्दा हा आहे जर गुजराती दंगली, बाबरी मस्जिद पतन वगैरे वगैरे घटनांचा पाठपुरावा केला जातो, या घटनांसाठी भाजपाला किंवा एखाद्या तत्कालीन जबाबदार व्यक्तीला जसे टार्गेट केले जाते तसे "मेडिया कव्हरेज" काश्मिरी पंडितांना मिळाले नाही. ना कोणत्याच सरकारने निर्वासित पंडितांच्या पुनर्वसनासाठी भक्कमपणे योजना राबविल्या. जो तो पक्ष आणि सरकारे काश्मिरी पंडितांना राजकीय फायद्यासाठी वापरत आलेले आहेत. मला तर कौतुक याचे वाटते की शोषितांच्या नावाने गळे काढणारे विचारवंत, समाजसेवक, पुरोगामी वा डाव्या विचारसरणीचे नेते कधीच पंडितांसाठी आक्रमक भुमिका घेताना दिसत नाहीत. जाहिरपणे पंडितांच्या बाजूने संघर्ष करताना दिसत नाहीत मग तर संशय अधिकच बळावतो. जुन्या गोष्टी कशाला उकरुन काढता असे बोलणारा स्युडो सेक्युलर मात्र गांधीहत्यापासूनचे सगळे साग्रसंगीत तपशील धुंडाळून उजव्या विचारसरणीच्या समर्थकांना आणि नेत्यांना आयतेच कोलीत मिळवून देतो ध्रुवीकरणासाठी. लेचीपेची आणि सोयीनुसार भुमिका घेण्यात भारतीय नेते, विचारवंत, पत्रकार, सामाजिक कार्यकर्ते आणि पर्यायाने समर्थक, विरोधक या जगात सगळ्यात जास्त भारतातच अग्रेसर आहेत. घातपात वा हल्ला झाला तर लागलीच एकमेकांच्या जातपातधर्माची चिरफाड करण्यात वाकबगार मंडळी तरबेज आहेत. माणूस म्हणून वा नागरिक म्हणून व्यक्त होणे वा विचार करणे आता दुरापास्तच झाले आहे. टँग, हँशटँग आणि ट्रोल यांच्या रडारवर लगेच येतात अशा गोष्टी. राजकीय पक्ष आता प्रायव्हेट लिमिटेड कंपन्या झाल्यात. लोककल्याण या कधीच प्रत्यक्षात न येणाऱ्या ध्येयासाठी सर्वपक्षीय मंडळी सर्वसामान्य नागरिकांना मुर्खात काढतात. नेत्यांना, पक्षांना, संघटनांना आणि फालतू अस्मितांना अवास्तव महत्व देऊन भारतीय स्वतःच्याच अधोगतीला कारणीभूत आहेत. आतातर नवा पायंडा पाडला जातोय या देशात. वर्षानुवर्षे भिजत, रखडत, पडलेली वा ठेवलेली कामे, योजना, कायद्यातील बाबी जर लागू करायच्या असतील तर होऊ नये म्हणून उगाचच अमुकतमुक धर्माविरुद्ध वा जातीविरुध्द आहे म्हणून लोकांना भडकवलेय जातेय. आधीच भारतीय अडाणी प्रतिसादापेक्षा प्रतिक्रिया देण्यावर भर असलेला आपला समाज येनकेनप्रकारेन ज्या त्या गटातटाच्या खुंटीला बांधला जातोय. हिंसक आंदोलने, जाळपोळ आणि सुरळीत चालू असलेले व्यवहार विस्कळीत करतोय. का, कशासाठी, कोणासाठी तर केवळ कोणाच्यातरी व्यक्तीगत फायद्यासाठी, मतपेढीसाठी. हा विचका कशामुळे झालाय तर तो एकमेव कारणामुळेच ते म्हणजे नको त्या गोष्टींना अवास्तव महत्त्व दिल्याने. आपण आणि आपला समुह कोणीतरी त्यांच्या सुप्त हेतूंसाठी परस्पर वापरत आहेत याची सद्सद्विवेकबुद्धी नसावी हीच शोकांतिका आहे. आंतरराष्ट्रीय राजकारणातील घटना बघितल्यावर एक लक्षात येते की युएसएसआर चा वाद संपल्यावर काश्मीर प्रश्न एकाएकी कसाकाय जगाचे लक्ष वेधून घेतो? मक्तेदारी टिकवण्यासाठी, दुकानदारी चालू राहण्यासाठी कोणीतरी दोन देशातील जनतेला होरपळण्यासाठी सोडून देतो आणि त्याच्यावर देखरेखीसाठी पगारदारी एजंट राज्यकर्ते नेमतो हे २१ व्या शतकातील सर्वाधिक क्रूर गोष्ट आहे. रोजगार हमीवर काम करणारे मजूर एखादं काम संपलं की दुसरीकडे रोजगाराच्या शोधात जातात तसा काहीसा हा प्रकार आहे. आतंकवादी संघटना आणि त्यांचे प्रशिक्षित अतिरेकी इकडून तिकडे ठरवून दिलेली काम करतात. काही धर्माच्या नावाखाली तर काही जागतिक व्यवसायात मक्तेदारी मिळवण्यासाठी. भीतीचे वातावरण तयार करणे आणि त्याचा आर्थिक, राजकीय सत्तेसाठी वापर करणे हेच मुलभूत धोरण लागू झालेय. त्याचे परिणाम हे सर्वसामान्य जनतेलाच भोगावी लागतायत. मग देश, राज्य कोणतेही असो. काश्मिरी लोकांच्या व्यथा ह्या ह्याच कारणामुळे चिघळल्या गेल्या. त्यामध्ये धर्माच्या एकलशाहीचा प्रासंगिक तडका आणि स्युडो सेक्युलरिझम चा बागुलबुवा आलाच. स्वतःच्याच देशात निर्वासित होण्याची वेळ आलेल्या काश्मीरी पंडितांसाठी कोणीही वाली नाही. कोणत्याही काळात राजकीय वा सामाजिक गळेकाढू आंदोलने ही कधीच जनतेसाठी नसतात. आंदोलनाचे नेतृत्व हे नेहमीच बायस्ड झालेले असते. मग राजकीय फायद्या-तोट्याची गणिते, ठोकताळे करून विभागणी होते. आजकाल तर सामाजिक माध्यमं एवढी बोकाळली आहेत की लोकांमध्ये डायव्हर्जन करणे चुटकीसरशी झाले आहे. भूतकाळातील गोष्टींचा उहापोह करण्यापेक्षा सध्याच्या काळाचे २०२० चे ज्वलंत प्रश्न आणि सामाजिक समस्या काय यावर साधकबाधक चर्चा, कृती व्हायला पाहिजे. ते होत नाही आणि आम्ही खेळणं होऊन जातो दुसऱ्यांची दुकानदारी चालू राहण्यासाठी. 

----------------------

©भूषण वर्धेकर

१० जानेवारी २०२०

पुणे

------------------------

व्यक्तिस्तोमाचे डंके

व्यक्तिस्तोमाचे डंके वाजू लागले की समजून जायचे अनुयायांना करण्यासाठी काहीच राहिलेलं नाहिए. मुळात आपण भारतीयांना गुलाम होणे फार आवडते. सुरुवातीला अधीन होऊन दीनदुबळ्यासारखे शरण जातो. यामुळे लाचार होणे ठरलेलं असतं. भारतात सगळ्याच महापुरुषांच्या नावाने जो खेळखंडोबा करून ठेवलाय तो त्यांच्याच अनुयायांनी. एखादी व्यक्ती श्रद्धेय असेल तर तिच्या वाईट गोष्टी पोटात घालून उदो उदो करून अंधभक्तांच्या फौजेत सामील होणं हे भारतीयांचे राष्ट्रीय कर्तव्य आहे. यातून कोणीही सुटलेला नाही. नीर क्षीर विवेक हा केवळ पाठ्यपुस्तकापुरता. आवडत असलेली वा जवळ वाटणारी विचारसरणीचा नेता हाच तो चांगला बाकी सगळे वाईट याच एका मुद्यावर सुजाण नागरिकांचे गट तट पडलेले आहेत. सोयीस्कर भूमिका घेणे हे सध्याचे राष्ट्रीय कर्तव्य आहे. २०१९ मध्ये आहोत याचं कसलही भान नाही. केवळ भूतकाळात आमच्यावर अन्याय झालाय म्हणून अमुक एका गटाकडून तमुक एका गटाचा द्वेष करणं आणि त्याचं उदात्तीकरण करणं हेच दूर्दैव आहे देशाचं. आज अवतीभवती जो कल्लोळ माजलाय तो गेल्या चार पाच वर्षातला नसून गेल्या कित्येक वर्षांपासून लपूनछपून ज्या गोष्टी चालू होत्या. त्यातील बऱ्यापैकी बाबी सर्वसामान्य लोकांना माहितच नव्हत्या. सध्याच्या समाजमाध्यांच्या जाळ्यात घरोघरी मला जे हवंय किंवा पक्षाला जे हवंय ते पोचवण्यासाठी सगळे सुष्ट भ्रष्ट उपद्व्याप करून झाले. आवडणाऱ्या संघटनेने नीचवृत्तीने केलेले कपटकार्य मनापासून पटलं नसलं तरी सत्तेसाठी सगळेच करतात असं बुळचट भूमिका घेणारेही बहाद्दर आहेत. शिवाय असं केलं ते फार काही टिकणारं नाही असं म्हणून मोघम भूमिका घेणारे ही अस्ताव्यस्त आहेत. सगळीकडेच पदोपदी बरबटलेल्या त्या त्या क्षेत्रातील लोकांनी आपापल्या प्रभाव पाडता येतील अश्या संघटना किंवा फंडिंग देणाऱ्या लॉब्या मजबूत करून ठेवल्यात. पैशाने काहीही विकत घेता येत हीच एकमेव मानसिकता झालीय. ज्याच्याकडे मँन, मनी आणि मसल पॉवर आहे श्रेष्ठ. बाकीची सगळीच जनता ही महामुर्ख आहे. धर्म, जातपात आणि थुकरट अस्मितेच्या नावाने घाबरवून, हतबल करून बहुसंख्य लोकांच्या पाठिंब्यावर डोलारा संभाळणे हेच एकसुरी झाले आहे. या मुळे समाजस्वास्थ्य तर बिघडतेच पण स्वतंत्रपणे विचार करुन व्यक्त होणारी, मुल्ये जपणारी स्वायत्त संस्था, संघटना आणि व्यक्ती कृश झाल्या आहेत.

© भूषण वर्धेकर
२२ अॉगस्ट २०१९
पुणे

Election analysis

In recent 2019 election results this is again proved that South India is different from North India. As Andhra, Tamilnadu and Kerala totally rejected BJP and alliance. The main question is why these states always hate BJP? Another question is why their respective regional parties are too much strong in their state? Its not like that they don't love India, South people really proud of to be Indian but their main focus is on inter state problems and their importance. Whenever elections are going on in South India one should always notice that their respective regional party leaders might be former film stars or film industry background legends played crucial and key role. In Kerala, Tamilnadu and Andhra most of the people aware of their own state problems on high priorities. Time to time they stand for their state for any agitation with united figure. One can not divide them externally. Their education situations and carrer opportunities always fulfilled by either their respective state or neighbouring state prominantely. Now Telangana is separated from Andhra mostly having IT hub as a main source of income is small but having prominent prospectus to progress speedily. Same for Andhra. In Andhra the main focus of their respective power leaders is on Agriculture and infrastructure building. Today in 2019 most of the best in class city development, infrastructure development and Agriculture reforms happening in India is form Andhra Pradesh. Tamilnadu is having twist in culture and language predominance. Kerala is having tremendous different cultural aspects, religious views and outstanding literacy. Normally for any artistic culture there is a need of people movement and public involvement in such activities. In southern India most of activists stick to their basic problems and trying to find out solution by utilisation of local talent. The global awareness is also key factor for all southern communities spread all over the world. Technologically south universities and colleges have strong backbone of successful carrer paths. There are less number of migration from south to north for educational purpose only. Most of the north Indians migrates for educational and job opportunities in various fields. The most of the central ministries are holding by most of North Indian representatives only. Despite of these leverage why the north Indians are not getting their rights of education and job prospectus in North India only? Question is North Indians having most of hyper nationalism and superficial regional activism. Where the local and ground reality of day to day life problems are diverted by intelligent political leaders. Here South Indians make different they know their own day to day problems. And hence their first choice is to promote regional political parties. They always tend to swap the power in their own state for every election. Anyhow overall intellectual awareness of layman Indian is always zero. Because they always choose their leaders based on non important issues. So for true intellectual Indian it is very hard to survive in a current environment where whataboutery movement is on high. The major difference seen in last five years in the development of Northeast 7 states. Since Independence these people are trying to cope with other state but the political will of respective state is not that much of strong at that time. The current government has clearly shown their special interests in the realm of infrastructure development in all over 7 states. Though their contribution is less as compare to other states. But these are true natural property gifted states which can be seen diverse problems of security. The current government is handling all the safety related concerns very aggressively and accurately in all means. Well equipped artillery and forces are always on top priorities for power ministers in government. India is made up of a qualitative and quantitative problems falling in all fields of agriculture, education, environment, natural resource management and most important terrorism inside and on border of country. Today the massive mandate for BJP will be playing key role to take and implement decisions that country needed with much attention. GST and Note ban these two decisions made by BJP- I government is just a trailer for the reforms that going to take place in coming years. In 2019 the massive mandate for BJP would be useful for every critical decision implementation without keeping benefits of so called vote banks. In casteism, all over India every political party is looking to take charge on unsatisfied youth based on neglected casts. These incidents, agitations and unexpected country/state shut down are ruining over all harmony of Indian human being. Those movements are already hijacked by non power holder political parties. These useless leaders only wanted to show their nuisance to make stable and firm government into unstable mode. Today in the era of free media and social media plays vital role to provoke unemployed youth for their selfish reasons. Unemployment is because of non employable candidates having so called professional degrees. Our education system is major culprit to produce unemployment every year. Youth in India always come and unite for their problems. But in south India youth already involved in activities for their local realistic problems. While North India most of the united youth are utilised for non important religious problems. In terms of engineering colleges South India is having most no of engineering colleges in India and fulfilling most of the carrer opportunities in nearby states. There are cases and agitation for unemployment in southern part of India but their agitation never highlighted by so called national media persons. Mainstream Indian media is always looking and caring for center and north Indian issues on national platform. what will be choices for south? These may be the reasons the southern political regional parties are very strong in their state. Odisha is another best example for the same. Karnataka state politics is controlled by mainly land and mines goons. It is a naked truth. Now in 2019 after 72 years of Independence still we are struggling with basic needs like Roads, Water and electricity. Where all over india opposition who ruled the country more than 50 years asking the current government what you have done in last five years, how irony! The main problem of our opposition they dont have experience how to attack the ruling party and how to corner them in national issues. They are using old formula of regional discrimination as usual. Every generation cant not be fooled with same trick. This 2019 generation is New India generation whose focus on the national security issues and the new emerging plans for the industrial and agricultural growth. Its not that easy in just five years BJP should resolve all the issues which were deliberately created to make respective vote bank strong and get electoral beneficial advantage based on communities. The intention of this analysis is not to support BJP or blame opposition. Its mere observation based on the things happened or made to happen in last five years. 2019 elections will be remembered forever by ruling party and opposition that people of India and their constituency is not monopoly of individual or dynasty. Whosoever is caliber to deliver the promises or not is the backbone of current scenarios. Those who fails will sent back to pavilion is straight forward attitude of new generation in recent times. This is excellent sign of good and healthy democracy. Lets see the next five years how BJP - II delivers and fulfills the expectation of citizens with massive mandate in hand. The next five years are crucial for BJP and alliance as they will be examined in 2024 for ten years of consecutive power. At that time they won't have excuses to answer and face real situations.
Lets hope India in coming five years make different moves for development, prosperity, humanity and most important social harmony and national security.
----------------------------------------
Bhushan Vardhekar
Pune
30 May 2019
----------------------------------------

Friendship

Friendship is always best medicine to cure your inner wounds. Why do we need friends? Simple answer is friend is the only individual who can give you guidance without fee. Sometime friends make your fun, pull your leg its important to build heathy relation. One should always take all up and downs in frendship sportly. Else taking personal will ruin your own inner peace. How the friends will remain longer in your life? No friends will never belong to you till end, but their trust, blessings and must important faith that drive you all in unity is always remain with you. As per overall interaction or conversation in complete life every individual has limited span of respective friends. Generally one always get like minded friends. The tendency of human being is tend to link with the behaviour of one's choice. In friendship every individual is always having unique quality that differ from one to another. This quality making is key role in friendship bonding rentlessly. Further if one develops good wrapo with with each ither these friends is becoming vital in your life. Here the most important factor is understaning and trust. Many times friendship ruined due to misunderstanding and untrust. Betryal is one of the worst factor till to date which ruined millions of friendships. Whenever the opportunity came in one's life to meet new person thay time in mind something is clicked, he/she will be good friend of mine. Else threre are severals companions daily making conversations and meeting each other but never became friends. The reason behind this the time span one needs to contribute for creating bond are not available with them. So the overall dry and fake sympathy snd all those heavy rare dictionary loaded words of expressions came into picture to describe the relation. Anyhow every individual is must having good friend since childhood, school, college or at workplace. Everytime the tenure spends with different friends with differnt mind sets gives you the great experiences of life with respect yo their culcture, behaviour and most important their humble reaction. Mostly egoisyic human beings always having less ftiends due to their own personal problems. Nowadays in the era of globalizaion so many people are moving grom their home place to other regions because of education, carrer and jobs. This cosmoplitian culture giving immense opportunities to deal with the hell number of people of different mind sets, cultures, region and educational background. If you are lucky to meet right one to celebrate your time then your are living in a great envirounment else you are always in mode of blaming the others and living arid life. The most crucial period of individual in carrer or education is respective bad patch. At that time only friends after your family members are acting as key role in terms of support. Your ups and downs are mostly observed by them very critically. So tgey can give you the best advices, opinions. Else one need to consult  to paid counsellor. Here the gimic of your problem the friend is usually give you the excellent way to get rid of from the situation of inspiration to face the problem. While the counsellor analyses the situations and telss you to do's and don't list of things. On ther other hand friend gives you iternal support which will make a great catalytic element to recover from the situation. Today we are surrounded by tremendous hyper scio eco political envirounment. Here if you have good company of people tgen you are on track else that company will decide your future.
I really thankful to those who I met till to date who gives me inspiration, creative thoughts, conceive to do good things.

24 May 2019
Daund

एका भारतीय नागरिकाचे मनोगत...

एका भारतीय नागरिकाचे मनोगत...

मी एक भारतीय आहे. फक्त आणि फक्त भारतीय. आज मला फक्त भारतीय म्हणून व्यक्त व्हायचंय. सांप्रत काळात उगाचच आघात करणारे काही विचार/कुविचार आगंतुकपण आदळत आहेत. पुर्वी ज्यांच्यावर विश्वास होता तोही आता डळमळीत झालाय. खऱ्याखुऱ्या माहितीचा स्रोत नक्की कोणता हाच यक्षप्रश्न उभा ठाकलाय. कोण कीती खरं बोलतोय आणि कोणी किती पाण्यात आहे हे मला चांगलंच कळतंय. अनेक वर्षांपासून इंग्रजांनी आपल्याला गुलाम बनवून आपल्यावर राज्य केले आणि आपल्या देशाची समृद्धी संपवली. जाता जाता भारताची फाळणी केली. त्यानंतर लोकशाहीचा स्वीकारून संघराज्य पद्धत आस्तित्वात आणली. एवढा सोपा सहज समजणारा गेल्या दिड दोनशे वर्षांचा इतिहास मला ठाउक आहे. मी वर्तमानपत्र सोडून काहीही वाचत नाही. हल्ली ते व्हॉट्सऍप वरचं वाचायचा एक नाद लागलाय. पण त्यात पण राम नाही राहिला. मी अभ्यासक वगैरे तर मुळीच नाही. माझा अभ्यासाचा संबंध केवळ परिक्षेपुरताच शाळेमध्ये. कॉलेजात काय गेलो नाही. मँट्रिक होता होता हातभर फाटली होती. आर्ट, सायन्स कॉमर्स वगैरे स्कॉलर लोकांचे चोचले. मी चाळीस टक्क्यावाला आयटीआय करून लेबर कॉट्रँक्टरच्या हाताखाली काम करायला सुरुवात केली. एवढीच ती काय माझी सध्याची ओळख. सहा जणांच्या कुटुंबकबिला कसाबसा सांभाळतोय. लिहिण्यास कारण की फारच अपेक्षाभंग झालाय सरकारकडून आणि विरोधकांकडून पण! उगाचच जातपातधर्माचे प्रश्न प्रखर केले जातायत. भूतकाळात कोणी काय चुका केल्या हे सांगण्यात वर्तमानकाळ खर्च होतोय. सध्याच्या गदारोळात माझी भूमिका नेमकी काय?  विचार काय? याचा उहापोह करण्यासाठी हे मनोगत.
देशात घडलेल्या चांगल्या, वाईट किंवा विकृत अशा कोणत्याही घटनांसंबंधी जो माणूस रँशनल पद्धतीने अभिव्यक्त होतो तोच खरा भारतीय. सार्वभौम भारतीय नागरिक कोणत्याही घटनेकडे माणूस म्हणून पाहतो. कोणत्याही धर्माच्या चष्म्यातून तो पाहत नाही.
खरा लोकशाही मानणारा नागरिक हा सुशिक्षित असतो आणि सद्सद्विवेकबुद्धीचा वापर करणारा असतो. मग माझा व्यवस्थेवरचा राग कसा व्यक्त करु?
जर केला तर तो व्यवस्थेवर असेल की विद्यमान सरकार वा पुर्वाश्रमीच्या सरकारांवर का नेभळट विरोधकांवर? मुळात आताची सगळीच मंडळी कोणीतरी ठरवून दिल्याप्रमाणे बोलत आहेत. सव्वाशे कोटींच्या लोकसंख्येच्या देशाला सांभाळणे काही येरागबाळ्याचे काम नाय काय? सध्याच्या काळात काही ठिकाणी हत्या झाली की त्याचा जात, धर्म वगैरे पाहून निषेध करणारी गँग नव्याने उदयास आलेली आहे. याचा सर्वाधिक उपयोग सरकार समर्थक ध्रुवीकरण करण्यासाठी करतात. सोयीनुसार निषेध करणारे उघडे पडतात. सध्याच्या राजकारणात व्यक्तीस्तोमाचा जो बडजाव सुरु झालाय त्याला विरोधकांसोबत सरकार समर्थक जबाबदार आहेत. कोणावरही वाट्टेल ते आरोप करायचे यात व्यक्ती , संस्था सरसकट सगळेच आले. कोर्टात जाउन केस टाकली आणि निकाल जर आपल्या मनाप्रमाणे नाही आला तर न्यायव्यवस्था विकली गेल्याच्या बोंबा मारायच्या आणि मनासारखा निकाल आला रे आला त्याच न्यायव्यवस्थेचे गोडवे गायचे असा सगळा माहौल तयार केला आहे जाणूनबुजून. धर्माचा वापर सरकारने जेवढा केला नसेल त्यापेक्षा विरोधकांनी करून येनकेनप्रकारेण सरकारला ध्रुवीकरणासाठी मदतच केलीय. लोकांच्या रोजच्या जगण्याचे प्रश्न वाऱ्यावर सोडून सगळा देश भरकटला आहे. मध्यमवर्गीय माणूस जास्तीत जास्त रोजच्या गरजा भागवण्यासाठी मरमर करतो , दारिद्रयरेषेखालील लोकांना काय तर गेली कित्येक वर्षे तसेच राहून दिले मतपेढी तयार करण्यासाठी. श्रीमंत वर्गातील लोक नेहमीप्रमाणे जगत असतात सरकार कोणाचेपण येवो त्यांच्या दैनंदिन उलाढाली राजरोसपणे चालूच असतात. व्हॉटअबाउटिझम नावाचा ट्रेंड सध्या धमाल चालूय सगळ्यांकडूनच. कायमस्वरूपी बंदोबस्त करता येउ शकेल अशा गरजा म्हणजे वीज, रस्ते, पाणी आणि शेतीविषयक योजना याविषयीचे ज्वलंत प्रश्न वर्षानुवर्षे भिजत ठेउन कित्येकांची पिढीजात दुकानदारी चालूच आहे. टक्केवारी, ठेकेदार, कंत्राटे आणि जाहिर निधी यावर एक समांतर कर्मदरिद्री साखळी सदैव कार्यरत आहे जे सरकार आणि विरोधकांना वेळोवेळी योग्य तो अर्थपुरवठा करत असतो. सध्याची माध्यमं आणि कुंटणखाना हा एक सारखेच आहे. ज्याचा भाव चांगला तो आपला. असा सगळा विचारकृत गोंधळ चालूय. काही नवोदित पक्ष, राजकारणी, विचारवंत, सामाजिक कार्यकर्ते यांच्यावर विश्वास ठेवला होता ही मंडळी काहीतरी करतीलच म्हणून ती तर सरसकट बोली लावून विकली गेलीएत. त्यामुळे आता कोणावर विश्वास ठेवावा तेच कळेनासे झालेय. दारुण, भीषण, दयनीय आणि वेदनादायक आहे हे सगळं. कलुषित झालंय. संविधानावर देश चालतो तो कोणत्या धर्मग्रंथानुसार नाही चालत हे एवढंपण लोकांना कळत नाही. मात्र देशात काही घटकांना आपापल्या धर्माची काळजी. देश गेला बाराच्या भावात अशी मानसिकता सरसकट धर्मवेड्या लोकांची आहे. या विश्वातील चराचर सत्य आहे जो धर्मग्रंथाला कवटाळून बसतो तो दुसऱ्याच्या भल्यासाठी कधीच विचार करू शकत नाही. इथे प्रत्येकाला स्वतःच्या सोयीनुसार देश चालवायला पाहिजे. सरकारच्या कोणत्याही निर्णयामुळे माझी दुकानदारीबंद झाली तर सरकार वाईट. माझं मस्त चालूय तोपर्यंत सरकार चांगलं अशी सगळ्यांचीच मानसिकता आहे. कोणी हुकुमशाही येईल म्हणून भीती दाखवतोय तर कोणी आपला धर्म संकटात आहे म्हणून भीती दाखवतोय. कृषीप्रधान देश म्हणून जगात मिरवायचं आणि कमकुवत शेतकऱ्यांच्या जमीनी लाटून स्वतःचे उद्योग, संस्था, कारखाने उभे करायचे असा एक धूर्त राजकारणी लोकांचा कुटुंबकल्लोळ या देशात दिवसाढवळ्या चालूय. सरकार कोणाचेही येउदेत फक्त दोनवेळची जेवणं देशातील जनतेला सुरक्षितपणे मिळावीत हीच माफक अपेक्षा आहे.
-----------------
भूषण वर्धेकर
हडपसर
२१ मे २०१९
-----------------

हम हिंदू

हम हिंदू, हम हिंदू
बिखरे हुए अनेक बिंदू
किसकिसको हम पुजे
खोखले बंधनो मे है सजे

भव्यदिव्य कल्पित कथाए
पुराणोकी दाहक व्यथाए
स्वयंघोषित महानुभावोकी आस्थाए
शांती से यह माथा कहाँ टिकाए

भौचक्का हुई संस्कृती के पथ
नकली इन्सानियत के गंदे हाथ
छाएँ हुए जलसोके भटके रथ
भक्त का श्रद्धा से टुटा हुआ साथ

गरजो जयजयकार उन्हीका
गाव जहाँ सम्राट इन्हीका
दिखावा है धनवानो का
खुला बाजार बिछा है धर्म का

ऐक्य और नेकी का अद्भुत समीकरण
अकेलापन का वास्तव भीषण
झुठे जात-पात का अखंड ग्रहण
जाए कहा कहा हम शरण

चारो और फैलीहुई है अराजकता
भटके आस्तित्व को हर घर ढुंढता
कडी निगरानी मे ईश्वर सदैव रहता
कमजोर हालात प्रभू के हवाले है करता
---------------------------------------------
© भूषण वर्धेकर
हैद्राबाद