स्वयंभू
शुक्रवार, १६ मे, २०२५
भैरु पैलवान की जय!
सोमवार, २८ एप्रिल, २०२५
पवित्र कुराणातील काही निवडक आयातींची चिकित्सा
कुराणातील आयत ५.१४ नुसार ख्रिश्चन लोकांना उद्देशून भाष्य केले आहे. कारण कधीकाळी ऐतिहासिक प्रसंगाचा संदर्भात ख्रिश्चनांनी मुस्लिमांसोबत करार केला होता, परंतु त्यांनी त्यांच्या करारातील बराचसा भाग विसरला; म्हणून आम्ही त्यांच्यामध्ये शत्रुत्व आणि द्वेष निर्माण केले जे कयामतच्या दिवसापर्यंत राहील. आणि लवकरच अल्लाह त्यांना त्यांच्या कृत्यांचा हिशेब देईल. ह्या आयातीत जो उल्लेख केला आहे ख्रिश्चन संबंधित, तत्कालीन ख्रिश्चन समुदायात प्रारंभी एकसंधता होती, परंतु कालांतराने त्रित्ववाद, ईसा यांच्या स्वरूपाबाबतचे वाद, आणि सांप्रदायिक विभागणी (उदा., नेस्टोरियन, आरियन, कॅथलिक) निर्माण झाल्या. या मतभेदांमुळे ख्रिश्चन समुदायात शत्रुत्व आणि संघर्ष वाढले. त्याच काळात (साधारण ७ वे शतक), अरबस्तानात ख्रिश्चन समुदाय उपस्थित होते, विशेषतः दक्षिण अरब (येमेन) आणि सीरिया भागात. कुरआन त्यांच्याशी संवाद साधते आणि त्यांना मूळ मार्गदर्शनाकडे परत येण्याचे आवाहन करते. ही आयात एक चेतावणी आहे की अल्लाह सर्वशक्तिमान आहे आणि प्रत्येकाला त्याच्या कृत्यांचा हिशेब द्यावा लागेल. ज्यांनी अल्लाहचा करार मोडला किंवा त्याच्या मार्गदर्शनाकडे दुर्लक्ष केले, त्यांना कयामतच्या दिवशी त्यांच्या कृत्यांचे परिणाम भोगावे लागतील. थोडक्यात ह्या आयातीत एकूणच जिहादी तत्वांचं इतर धर्मीय लोकांविरुद्ध ब्रेन वॉशिंग करण्यासाठी भरभक्कम डोस तर मिळत नसेल ना?
(English from the Sahih International translation)
Surah 5 (Al-Ma’idah) Verse 51:
O you who have believed, do not take the Jews and the Christians as allies. They are [in fact] allies of one another. And whoever is an ally to them among you – then indeed, he is [one] of them. Indeed, Allah guides not the wrongdoing people.
सूरह ५ (अल-माइदा) आयत ५१:
"हे विश्वास ठेवणाऱ्यांनो, यहुदी आणि ख्रिश्चन लोकांना आपले मित्र बनवू नका. ते एकमेकांचे मित्र आहेत. आणि तुमच्यापैकी जो त्यांचा मित्र बनेल, तो खरोखर त्यांच्यापैकीच आहे. निःसंशय, अल्लाह अत्याचाऱ्यांना मार्गदर्शन देत नाही."
कुराणातील सूरह ५.५१ (अल-माइदा) मध्ये मुस्लिमांना त्यांच्या धार्मिक आणि राजकीय निष्ठेबाबत संदेश दिलेला आहे करते. या आयातीत "अवलिया" (संरक्षक/मित्र) हा शब्द विशेष अर्थाने वापरला आहे, जो राजकीय किंवा धार्मिक नेतृत्व, संरक्षण, किंवा गटाशी पूर्ण निष्ठा दर्शवतो. ह्या आयातीत मुस्लिमांना सांगितले आहे की त्यांनी अशा गटांवर अवलंबून राहू नये, जे इस्लामच्या मूलभूत तत्त्वांशी (विशेषतः एकेश्वरवादाशी) सहमत नाहीत. तत्कालीन काळामध्ये हे गट म्हणजे यहुदी आणि ख्रिश्चन. याचा अर्थ असा की जर एखादा मुस्लिम आपली धार्मिक आणि सामाजिक निष्ठा इस्लामऐवजी इतर गटांकडे वळवतो, तर तो इस्लामच्या मर्यादेतून बाहेर पडतो आणि त्या गटाचा भाग बनतो. यामुळे इस्लामिक धार्मिक ओळख आणि विश्वास धोक्यात येऊ शकते. थोडक्यात इस्लाम धर्माव्यतिरिक्त कोणत्याही धर्माचा माणूस तुमचा मित्र नसतो हेच तर जिहाद्यांमध्ये बिंबविलं नसेल कशावरून? इस्लाम व्यतिरिक्त तुम्ही जर इतर धार्मिक गटातील लोकांना सहानुभूती किंवा निष्ठा दाखवली तर तुम्ही त्यांच्यापैकीच एक असाल! म्हणजेच जिहाद्यांमध्ये मुस्लिमांनी काफिरांशी कसल्याही प्रकारचे संबंध ठेवणे कसे इस्लामच्या विरोधात आहे हेच ठसवले तर नसेल?
(English from the Sahih International translation)
Surah 5 (Al-Ma’idah) Verse 57:
O you who have believed, take not those who have taken your religion in ridicule and amusement among the ones who were given the Scripture before you nor the disbelievers as allies. And fear Allah, if you should [truly] be believers.
सूरह ५ (अल-माइदा) आयत ५७:
"हे विश्वास ठेवणाऱ्यांनो, ज्यांनी तुमच्या धर्माचा उपहास केला आहे, अशा पूर्वीच्या ग्रंथधारकांना (यहुदी/ख्रिश्चन) किंवा काफिरांना आपले मित्र बनवू नका. आणि अल्लाहचा भीती वाटू द्या, जर तुम्ही खरोखर विश्वासू असाल."
कुराणातील सूरह ५.५७ (अल- माइदा) या आयतमध्ये अशा लोकांचा उल्लेख आहे जे इस्लामचा अनादर करतात, इस्लामच्या शिकवणींवर हसतात किंवा त्यांना हलके मानतात, इस्लामच्या प्रथांचा अपमान करतात. जे एकेश्वरवादावर विश्वास ठेवत नाहीत आणि मूर्तीपूजा किंवा अनेक देवतांचे पूजन करतात किंवा अनेक देवतांच्या प्रथा पाळतात, मूर्तिपूजक (काफिर) वगैरे लोकांशी जवळीक साधणे योग्य नाही. थोडक्यात इतर धर्मीयांच्या विरोधात जिहादी इकोसिस्टीम बळकट होण्यासाठी ह्या आयातीची शिकवण तरी दिली जात नसेल ना?
कुराणातील सूरह ८ (अल-अन्फाल) मदीना येथे अवतरली, आणि यात 75 आयती आहेत. "अन्फाल" म्हणजे युद्धात मिळालेल्या लुट, युद्धलाभ. या सूरहमध्ये तौहीद आणि अल्लाहवर विश्वास, जिहाद आणि एकता, जे अल्लाह आणि त्याच्या प्रेषितांना नाकारतात, त्यांना कठोर शिक्षेचा इशारा याबद्दलचे आदेश दिले आहेत. या सूरहमध्ये मुस्लिमांना इस्लामच्या संरक्षणासाठी एकजुटीने लढण्याचे आणि अल्लाहच्या मार्गात आपले प्राण व संपत्ती अर्पण करण्याची शिकवण देण्यात येते.
Quran 8:12 in English (Sahih International translation):
"When your Lord inspired the angels: 'I am with you, so strengthen those who believe. I will cast terror into the hearts of those who disbelieve. So strike [them] above the necks and strike from them every fingertip.'"
कुराण ८:१२ (सूरह अल-अनफाल, आयत १२) चा मराठी अनुवाद:
"जेव्हा तुमचा पालनकर्ता (अल्लाह) फरिश्त्यांना प्रेरणा देत होता: 'मी तुमच्या सोबत आहे, म्हणून विश्वास ठेवणाऱ्यांना स्थिर राहा! मी काफिरांच्या हृदयांत भीती टाकीन, म्हणून तुम्ही त्यांच्या माना उडवा आणि प्रत्येक बोटीवर प्रहार करा!'"
कुराण सुरह आयत ८. १२ मध्ये इस्लाम होण्यास नकार देणाऱ्याला अल्लाह जरब भय निर्माण करेल असे सांगितले आहे. याची थोडक्यात पार्श्वभूमी बदरची लढाई ही इस्लामिक इतिहासातील पहिली निर्णायक लढाई. ज्यात विजय झाल्यानंतर इस्लामिक प्रसार जोमाने सुरू झाला. ही लढाई १३ मार्च ६२४ ईसवी सन रोजी मदिना येथून जवळच्या बदर नावाच्या ठिकाणी लढली गेली. याकाळाशी संबंधित ही आयत वापरली जाते. ही आयत मुस्लिमांना आश्वासन देते की, अल्लाह त्यांच्या पाठीशी आहे आणि त्यांना युद्धात विजय मिळवून देण्यासाठी फरिश्त्यांमार्फत मदत करेल. अल्लाह स्वतः शत्रूच्या मनात भय निर्माण करतो, ज्यामुळे मुस्लिमांचा विजय सोपा होतो. युद्धात शत्रूवर निर्णायक प्रहार करणे आणि त्यांना पूर्णपणे पराभूत करणे हा या आयतीचा आदेश आहे. हा युद्धातील प्रत्यक्ष लढाईचा आदेश आहे, जो फरिश्त्यांना आणि मुस्लिम सैनिकांना दिला गेला. येथे "मानेवर प्रहार" म्हणजे शत्रूला निर्णायक आघात करणे, तर "प्रत्येक बोटांवर आघात" म्हणजे शत्रूच्या शरीराच्या प्रत्येक भागावर हल्ला करणे, ज्यामुळे ते पूर्णपणे पराभूत होतील. "सर तन से जुदा" करण्यासाठी प्रेरणा इथूनच येते का याचा विचार केला पाहिजे. थोडक्यात काफिरांना मारण्यासाठी अल्लाहने आदेश दिला ही शिकवण तर खोलवर रुजली नसेल?
Quran 8:39 in English (Sahih International translation):
"And fight them until there is no more fitnah (persecution, oppression) and [until] the religion, all of it, is for Allah. And if they cease, then indeed, Allah is Seeing of what they do."
कुराण ८:३९ (सूरह अल-अनफाल, आयत ३९) चा मराठी अनुवाद:
"आणि (हे मुसलमानांनो!) तुम्ही या फितने (अराजक, अत्याचार) चा नाश करण्यासाठी लढा करा, जोपर्यंत फसाद (अधर्म) शिल्लक राहत नाही आणि धर्म (इस्लाम) पूर्णपणे अल्लाहसाठी समर्पित होत नाही. मग जर ते (काफिर) थांबले तर निःसंशय अल्लाह त्यांच्या कृत्यांना पाहत आहे."
८.३९ या आयतमध्ये काफिरांशी लढा करण्याचा आदेश आहे, आयतेची पार्श्वभूमी
प्रामुख्याने बदरच्या युद्धाशी (इसवी 624) आणि त्यानंतरच्या घटनांशी संबंधित आहे. बदरचे युद्ध हे इस्लामच्या इतिहासातील पहिले मोठे युद्ध होते, जिथे मक्का येथील कुरैश जमातीच्या सैन्याविरुद्ध मुस्लिमांनी लढा दिला. या आयतीचा संदर्भही युद्ध आणि इस्लामच्या शत्रूंविरुद्धच्या संघर्षाशी निगडित आहे. या आयतीत मुस्लिमांना काफिरांशी (ज्यांनी इस्लामचा स्वीकार केला नाही आणि मुस्लिमांवर अत्याचार केले) लढण्याचा आदेश दिला आहे, फित्ना (अशांती, अत्याचार) नष्ट करणे आणि धर्म पूर्णपणे अल्लाहच्या आज्ञाधारकतेसाठी स्थापित करणे हा आदेश होय. परंतु त्यामागील उद्देश नेमका काय हे जो डोक्यात भरवतो तो ठरवतो. पाठ्यपुस्तकी उद्देश म्हणजे धार्मिक अत्याचार आणि अंधश्रद्धा संपवणे हा आहे. मात्र जोपर्यंत इस्लाम स्वतंत्रपणे प्रसारित होत नाही आणि धार्मिक सुरक्षितता मिळत नाही, तोपर्यंत संघर्ष करावा. हे डोक्यात ठासून भरलेलं असतं. एकेश्वरवाद म्हणजे अल्लाहच्या सत्तेखाली संपूर्ण धर्म एकत्रित करणे हे लक्ष्य साध्य करण्यासाठी हा आदेश इस्लामच्या संरक्षण आणि प्रसाराच्या संदर्भातील महत्त्वाचा आहे. थोडक्यात धर्मप्रसार तलवारीच्या जोरावर करा त्यासाठी लढ्याचे अंतिम ध्येय फक्त अल्लाहसाठी समर्पित करणे आहे. मुसलमान सोडून इतरांशी तुम्ही युद्ध करा जोपर्यंत अल्लाहचा दिवस पूर्णपणे कायम होत नाही तोपर्यंत.
(English from the Sahih International translation)
Surah 8 (Al-Anfal) Verse 65:
O Prophet, urge the believers to battle. If there are among you twenty [who are] steadfast, they will overcome two hundred. And if there are among you one hundred [who are steadfast], they will overcome a thousand of those who have disbelieved because they are a people who do not understand.
सूरह ८ (अल-अन्फाल) आयत ६५:
"हे पैगंबर, विश्वास ठेवणाऱ्यांना लढाईसाठी प्रोत्साहित करा. जर तुमच्यात विसावा (२०) धैर्यवान असतील, तर ते दोनशे (२००) काफिरांवर मात करतील. आणि जर तुमच्यात शंभर (१००) धैर्यवान असतील, तर ते हजार (१०००) काफिरांवर मात करतील, कारण ते अशा लोकांपैकी आहेत जे समजत नाहीत."
कुरआन ८:६५ चा हा आयत बदरच्या लढाईच्या संदर्भात उतरला होता, जेव्हा मुस्लिम सैन्य संख्येने कमी होते पण त्यांच्या विश्वासाच्या बळावर विजय मिळवला. तुम्ही मोमिनांना युद्धासाठी प्रोत्साहन द्या. जर तुमच्यातील वीस जण स्थिर राहिले तर ते दोनशे शत्रूंवर मात करतील. आणि जर तुमच्यातील शंभर जण असतील तर ते हजार काफिरांवर विजय मिळवतील. या आयतीत अल्लाह पैगंबर मुहम्मद यांना मुस्लिमांना युद्धासाठी प्रोत्साहित करण्याचा आणि त्यांचे मनोबल वाढवण्याचा आदेश देत आहे. ही आयत मुस्लिमांच्या धैर्यावर आणि अल्लाहच्या मदतीवर विश्वास ठेवण्याच्या सामर्थ्यावर भर देते.
(English from the Sahih International translation)
Surah 8 (Al-Anfal) Verse 69:
So consume what you have taken of war booty [as being] lawful and good, and fear Allah. Indeed, Allah is Forgiving and Merciful.
सूरह ८ (अल-अन्फाल) आयत ६९:
"म्हणून, युद्धात मिळालेला लूटमाल हलाल आणि चांगला मानून खा, आणि अल्लाहचा भीती वाटू द्या. निःसंशय, अल्लाह क्षमाशील आणि दयाळू आहे."
कुराणातील ८.६९ आयतेत तपशीलवार पद्धतीने युद्धात मिळवलेल्या लूटमारीच्या संपत्ती बद्दल वाटणी, विनियोग संदर्भात भाष्य केले आहे. येथे "लूटमाल" (गनीमा) म्हणजे युद्धात शत्रूकडून जिंकलेली संपत्ती, जसे की शस्त्रे, घोडे, वस्तू, किंवा इतर संसाधने. (बदरच्या युद्धात मुस्लिमांनी कुरैशांचा बराच लूटमाल मिळवला होता. हा संदर्भ इथे अपेक्षित आहे.) ही आयत मुस्लिमांना हा लूटमाल वापरण्याची परवानगी देते, परंतु तो कायदेशीर मार्गाने मिळालेला असावा. तो हलाल (कायदेशीर) आणि शुद्ध (पवित्र) म्हणून खा (उपभोग घ्या). "हलाल" म्हणजे इस्लामच्या नियमांनुसार कायदेशीर आणि परवानगी असलेले. "शुद्ध" (तय्यिब) म्हणजे नैतिकदृष्ट्या स्वच्छ आणि पवित्र. येथे मुस्लिमांना सांगितले आहे की, युद्धात मिळालेला लूटमाल हा कायदेशीर आहे आणि ते तो वापरू शकतात (उदा., खाणे, वापरणे, किंवा वाटणी करणे). तथापि, हा लूटमाल कुराणने सांगितलेल्या नियमांनुसार (उदा. ८.४१ मध्ये सांगितलेली वाटणी) वापरला पाहिजे, जिथे लूटमालाचा एक-पंचमांश हिस्सा अल्लाहच्या मार्गासाठी (उदा., गरीब, अनाथ, किंवा जिहादसाठी) दिला जावा. लूटमाल वापरण्याची परवानगी देताना, अल्लाह मुस्लिमांना सावध करतो की त्यांनी अल्लाहचे भय (तकवा) बाळगावे. अल्लाहचे भय बाळगणे म्हणजे इस्लामच्या नैतिक आणि कायदेशीर मर्यादांचे पालन करणे.
ही आयत मुस्लिमांना आश्वासन देते की, जर त्यांनी चुकून काही चुका केल्या, तर अल्लाह क्षमाशील (गफूर) आणि दयाळू (रहीम) आहे. परंतु, याचा अर्थ असा नाही की मुस्लिमांनी जाणूनबुजून नियमांचे उल्लंघन करावे. ही अल्लाहची दया आणि क्षमा यांचे वर्णन आहे, जे मुस्लिमांना योग्य मार्गावर राहण्यासाठी प्रेरित करते. थोडक्यात काफिरांविरोधात लढ्यानंतर जी काही लुटालूट होईल त्यासाठी सर्वशक्तिमान अल्लाह आदेश देतात आणि तसेच वागले पाहिजे. जर भारतीय भूमीवर जी जी इस्लामिक आक्रमणं झाली ती ज्या पद्धतीने लूटमार करण्यासाठी आणि धर्माच्या प्रसारासाठी केली होती याची पाळेमुळे तर या आयतच्या आदेशानुसार तर नसतील?
कुराणातील सूरह ९ (अत-तौबा) ही मदीना येथे अवतरलेली आहे. ही सूरह कुरआनमधील एकमेव सूरह आहे ज्याची सुरुवात "बिस्मिल्लाहिर्रहमानिर्रहीम" (अल्लाहच्या नावाने, जो अत्यंत दयाळू आणि कृपावान आहे) ने होत नाही. याचे कारण असे सांगितले जाते की ही सूरह कठोर स्वरूपाची आहे आणि यात मूर्तिपूजक आणि विश्वासघात करणाऱ्यांविरुद्ध अल्लाहचा इशारा आहे. या सूरहमध्ये मूर्तिपूजक आणि विश्वासघातकांविरुद्ध इशारा, मुस्लिमांचे कर्तव्य, जिहाद, जकात आणि इस्लामच्या संरक्षणासाठी एकजुटीचे महत्त्व यावर संदेश दिलेले आहेत.
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 5:
And when the inviolable months have passed, then kill the polytheists wherever you find them and capture them and besiege them and sit in wait for them at every place of ambush. But if they should repent, establish prayer, and give zakāh, let them [go] on their way. Indeed, Allah is Forgiving and Merciful.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत ५:
"आणि जेव्हा पवित्र महिने संपतील, तेव्हा मूर्तिपूजकांना जिथे जिथे सापडाल, तेथे त्यांना ठार मारा, पकडा आणि त्यांच्या विरुद्ध घात ठेवा. पण जर ते पश्चाताप करून नमाज स्थापित करतील आणि जकात द्यायला लागतील, तर त्यांना मुक्त करा. निःसंशय, अल्लाह क्षमाशील आणि दयाळू आहे."
कुराणातील ९.५ आयतेची पार्श्वभूमी जी इस्लामच्या इतिहासातील एका महत्त्वपूर्ण काळात (इसवी 630) उतरली. ही सूरह प्रामुख्याने मक्का येथील मूर्तिपूजक (मुश्रिक) आणि मुस्लिमांशी केलेल्या करारांचे उल्लंघन करणाऱ्या जमातींशी संबंधित आहे. ही आयत विशेषतः मक्का विजयानंतर आणि मुस्लिमांविरुद्ध सतत युद्ध आणि विश्वासघात करणाऱ्या मूर्तिपूजकांविरुद्धच्या कारवाईशी संबंधित आहे. या आयतीत मुस्लिमांना सांगितले आहे की, पवित्र महिने (अश्हुरुल-हुरूम) संपल्यानंतर मूर्तिपूजकांविरुद्ध कठोर कारवाई करावी, परंतु त्यांना इस्लाम स्वीकारण्याची आणि पश्चात्ताप करण्याची संधीही द्यावी आणि त्यांनी नमाज कायम केली, जकात दिली, तर त्यांना सोडा. या आयतीचा संदर्भ पवित्र महिन्यांशी (अश्हुरुल-हुरूम) आहे, जे अरब परंपरेनुसार चार पवित्र महिने (जुल-कैदा, जुल-हिज्जा, मुहर्रम, आणि रजब) होते, ज्यात युद्ध करण्यास मनाई होती. याच कालावधीत मूर्तिपूजकांना त्यांच्या करारांचे पालन करण्यासाठी चार महिन्यांची मुदत दिली गेली होती. ही आयत सांगते की, ही मुदत संपल्यानंतर, ज्या मूर्तिपूजकांनी करार तोडले आणि मुस्लिमांविरुद्ध युद्ध चालू ठेवले, त्यांच्याविरुद्ध कारवाई करावी. मूर्तिपूजकांना (मुश्रिकांना) जिथे सापडतील तिथे मारून टाका" असा आदेश दिला आहे. मुश्रिक) म्हणजे श ज्यांनी अल्लाहच्या एकेश्वरवादाला नाकारले आणि मूर्तीपूजा केली. काफिरांना पकडा, त्यांना घेरा, आणि प्रत्येक ठिकाणी त्यांच्यासाठी सापळा लावून बसा. ही युद्धाची रणनीती आहे, जिथे मुस्लिमांना मूर्तिपूजकांना पकडण्याचा, त्यांना घेरण्याचा आणि त्यांच्या हालचालींवर नियंत्रण ठेवण्याचा आदेश दिला आहे. ही रणनीती युद्धात शत्रूवर पूर्ण नियंत्रण मिळवण्यासाठी आहे. येथे मूर्तिपूजकांना इस्लाम स्वीकारण्याची आणि पश्चात्ताप करण्याची संधी दिली आहे. जर त्यांनी इस्लाम स्वीकारला, नमाज (प्रार्थना) आणि जकात (दान) यासारख्या इस्लामच्या मूलभूत कर्तव्यांचे पालन केले, तर त्यांना क्षमा केले जाईल आणि त्यांच्याविरुद्ध कारवाई थांबवली जाईल. थोडक्यात काय तर धर्म स्वीकारला तर सूटका नाहीतर मृत्यू अटळ! मूळातच हा आयत इस्लामच्या इतिहासातील सर्वात चर्चित आयतांपैकी एक आहे. यात मूर्तिपूजकांशी (मुश्रिकीन) युद्ध करण्याचा स्पष्ट आदेश आहे. जर इस्लाम स्वीकारला किंवा जिझिया कर भरल्यास त्यांना सुरक्षितता दिली जाईल. थोडक्यात धर्मप्रसार तलवारीच्या जोरावर करण्यासाठी हच आदेश जगन्मान्य झाला की असे वाटते. वर वर पाहता न्यायाचे युद्ध, आत्मरक्षा आणि धर्माच्या संरक्षणासाठी वगैरे आदेश दिला वगैरे ज्ञान पाजळत बसायचं अन्यथा इस्लाम स्वीकारल्यास सुरक्षितता दिली जाईल वगैरे म्हणायचं. थोडक्यात धर्माच्या प्रसारासाठी एवढं मजबूत बाळकडू जर मिळत असेल तर इस्लाम शांततेचा संदेश देतो वगैरे वर कोण विश्वास ठेवणार?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 14:
Fight them; Allah will punish them by your hands and will disgrace them and give you victory over them and satisfy the breasts [i.e., desires] of a believing people.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत १४:
"त्यांच्याशी लढा; अल्लाह त्यांना तुमच्या हातांनी शिक्षा देईल, त्यांना लाजवेल आणि तुम्हाला विजय देईल. आणि विश्वास ठेवणाऱ्या लोकांच्या हृदयांना समाधान देईल."
९.१४ आयत मध्ये सांगितले आहे की, अल्लाह तुमच्या हातांनी त्यांना शिक्षा करेल. मुस्लिमांचे युद्ध हे अल्लाहच्या इच्छेनुसार आहे, आणि त्यांच्या हातांनी शत्रूंना शिक्षा दिली जाईल. याचा अर्थ असा की, मुस्लिम हे अल्लाहच्या दैवी योजनेतील साधन आहेत, आणि त्यांचा विजय हा अल्लाहच्या मदतीने शक्य होईल. ही आयत मुस्लिमांना अल्लाहवर विश्वास ठेवण्यास आणि धैर्याने लढण्यास प्रोत्साहित करते. थोडक्यात धर्माच्या संरक्षणासाठी लढाई करताना जेव्हा इस्लाम आणि मुस्लिम समाज धोक्यात असतो, तेव्हा प्रतिकार करणे गरजेचे आहे. त्यासाठी काफिर लोकांना आपल्या हाताने अल्लाह शिक्षा देतोय. धर्माच्या नावाखाली काफिरांंना तुमच्या हाताने जी काही कठोर शिक्षा होईल ती अल्लाह देतोय तुम्ही फक्त मेसेंजर आहात. असा तर नसेल ना? करता करविता तोच. आपण फक्त निमित्त?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 23:
O you who have believed, do not take your fathers or your brothers as allies if they have preferred disbelief over belief. And whoever does so among you – then it is those who are the wrongdoers.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत २३:
"हे विश्वास ठेवणाऱ्यांनो, जर तुमचे पिता किंवा भाऊ विश्वासापेक्षा अविश्वासाला प्राधान्य देत असतील, तर त्यांना आपले मित्र बनवू नका. आणि तुमच्यापैकी जो असे करेल, तोच अत्याचारी आहे."
आयत ९.२३ मध्ये सांगितले आहे की, इस्लामच्या एकतेसाठी धर्म हा कुटुंबापेक्षा श्रेष्ठ आहे. मुसलमान सोडून इतरांना तुम्ही आपले मानू नका. जर एखादा इस्लाम न स्वीकारता काफिर राहिला, तर त्यांच्यावर इस्लामपेक्षा निष्ठा ठेवू नये. अल्लाह आणि त्याचा धर्म हे सर्वात महत्त्वाचे आहे. अशी व्यक्ती अल्लाहच्या कोपाला पात्र होते. थोडक्यात जिहाद किंवा धर्माच्या संरक्षणाच्या वेळी नेमकं काय करायचं हे तर सांगितले नसेल ना?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 28:
O you who have believed, indeed the polytheists are unclean, so let them not approach al-Masjid al-Ḥarām after this, their [final] year. And if you fear privation, Allah will enrich you from His bounty if He wills. Indeed, Allah is Knowing and Wise.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत २८:
"हे विश्वास ठेवणाऱ्यांनो, मूर्तिपूजक (मुश्रिक) हे अपवित्र आहेत, म्हणून या वर्षानंतर त्यांना मस्जिद अल-हराम (काबा) जवळ येऊ देऊ नका. आणि जर तुम्हाला दारिद्र्याची भीती असेल, तर अल्लाह आपल्या कृपेने तुम्हाला संपन्न करेल, जर त्याने इच्छिले. निःसंशय, अल्लाह ज्ञानी आणि तज्ञ आहे."
कुराणातील ९.२८ आयत ही विशेषतः मक्केतील मस्जिद-ए-हराम (काबा) च्या पवित्रतेशी आणि त्या ठिकाणी काफिर प्रवेशावर बंदी घालण्याशी संबंधित आहे आणि अल्लाहवर विश्वास ठेवण्याच्या महत्त्वावर जोर देते. ही आयत मुस्लिमांना त्यांच्या विश्वासाच्या शुद्धतेची काळजी घेण्यास आणि अल्लाहच्या कृपेवर विश्वास ठेवण्यास शिकवते. काबा हे एकेश्वरवादाचे केंद्र आहे, आणि त्याची पवित्रता राखणे मुस्लिमांचे कर्तव्य आहे. काफिर इस्लामच्या तत्त्वांशी विसंगत आहे, म्हणून त्यांना काबामध्ये प्रवेश नाकारला गेला. थोडक्यात काफिर धार्मिक बहिष्कार टाकण्याची शिकवण तर नसेल?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 29
Fight against those who do not believe in Allah or in the Last Day and who do not consider unlawful what Allah and His Messenger have made unlawful and who do not adopt the religion of truth [i.e., Islām] from those who were given the Scripture – [fight] until they give the jizyah1 willingly while they are humbled.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत २९:
"अल्लाह आणि अंतिम दिवसावर विश्वास न ठेवणाऱ्या, अल्लाह आणि त्याच्या पैगंबराने हराम केलेल्या गोष्टींना हलाल न मानणाऱ्या, आणि सत्य धर्म (इस्लाम) स्वीकार न करणाऱ्या ग्रंथधारकांशी (यहुदी/ख्रिश्चन) लढा—जोपर्यंत ते जिझिया (कर) देत नाहीत, तोपर्यंत त्यांच्याशी लढा, आणि ते हतबल झालेले असतील."
कुराणातील ९.२९ आयात काफिर लोक इस्लामच्या मूलभूत तत्त्वांना नाकारतात, त्यांच्याशी संबंधित आहे. जे अल्लाह आणि त्याच्या रसूलने हराम (निषिद्ध) केलेल्या गोष्टींना हराम मानत नाहीत, आणि जे खऱ्या धर्माचे (इस्लामचे) पालन करत नाहीत, जे अल्लाहच्या एकेश्वरवादावर (तौहीद) आणि कयामतच्या दिवसावर विश्वास ठेवत नाहीत, जे सत्य धर्म स्वीकारत नाहीत त्यांच्याशी युद्ध करा, जोपर्यंत ते आपल्या हाताने विनम्र होऊन जिझिया (कर) देत नाहीत. जिझिया हा एक कर आहे जो गैर-मुस्लिमांना इस्लामिक राज्यात राहण्याच्या बदल्यात आणि संरक्षणासाठी द्यावा लागतो. हा कर त्यांना इस्लामिक राज्याच्या कायद्यांचे पालन करण्याचे आणि अधिपत्य स्वीकारण्याचे प्रतीक आहे. थोडक्यात खरा धर्म इस्लामचा स्विकार करत नाही तोपर्यंत काफिरांशी लढा देण्याचे आदेश आहेत. भले ही ह्या आयत ची ऐतिहासिक पार्श्वभूमी ही तत्कालीन यहुदी आणि ख्रिस्ती लोकांसोबत युद्धाची आहे. पण जिहादी इकोसिस्टीम जीवंत ठेवण्यासाठी तर ह्या आयतीची शिकवण दिली गेली नसेल?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 37:
Indeed, the postponing [of restriction within sacred months] is an increase in disbelief by which those who have disbelieved are led [further] astray. They make it1 lawful one year and unlawful another year to correspond to the number made unlawful by Allah2 and [thus] make lawful what Allah has made unlawful. Made pleasing to them is the evil of their deeds; and Allah does not guide the disbelieving people
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत ३७:
"पवित्र महिन्यांची पाळत ठेवण्यात विलंब करणे हा अविश्वास वाढवणारा आहे, ज्यामुळे काफिरांना अधिक भटकवले जाते. ते एका वर्षी पवित्र महिन्यांना हलाल आणि दुसऱ्या वर्षी हराम मानतात, जेणेकरून अल्लाहने निषिद्ध केलेल्या महिन्यांची संख्या पूर्ण करावी. त्यांच्या वाईट कृत्यांना ते सुखद वाटते. आणि अल्लाह काफिर लोकांना मार्गदर्शन देत नाही."
कुराणातील आयत ९.३७ नुसार अल्लाह स्पष्ट करतो की पवित्र महिने हे दैवी नियमानुसार निश्चित आहेत, त्यांना मानवी हिशोबाने बदलणे गैरइस्लामी आहे. स्वतःच्या सोयीनुसार धार्मिक नियम बदलणे हे सत्यापासून दूर जाण्याचे लक्षण आहे. ही आयत मुस्लिमांना अल्लाहच्या कायद्यांचे काटेकोरपणे पालन करण्यास आणि मानवी हस्तक्षेप टाळण्यास शिकवते. या आयतीचा ऐतिहासिक संदर्भ नसी प्रथेशी आहे. ही प्राचीन अरबांची प्रथा होती, ज्यामध्ये ते इस्लामपूर्व काळात पवित्र महिन्यांचे (जसे की जुल-कैदा, जुल-हिज्जा, मुहर्रम आणि रजब) कालगणनेशी छेडछाड करत असत. या पवित्र महिन्यांमध्ये युद्ध आणि हिंसा निषिद्ध होती, परंतु त्यांच्या सोयीनुसार अरब काही महिन्यांना "पवित्र" किंवा "गैर-पवित्र" घोषित करत असत. उदाहरणार्थ, जर त्यांना युद्ध करायचे असेल, तर ते पवित्र महिन्याला "हलाल" घोषित करत आणि दुसऱ्या महिन्याला "हराम" करत. अशा प्रकारे, ते अल्लाहने पवित्र केलेल्या महिन्यांचे उल्लंघन करत असत. त्यामुळे या आयातीत धार्मिक नियम आणि अल्लाहच्या आदेशांचे पालन करण्याच्या महत्त्वावर जोर देते. ती मुस्लिमांना शिकवते की, धार्मिक तत्त्वांशी छेडछाड करणे किंवा स्वतःच्या सोयीनुसार त्यांचा अर्थ बदलणे हे सत्यापासून दूर जाण्याचे कारण ठरू शकते. ही आयत विश्वासाची शुद्धता, अल्लाहच्या कायद्यांप्रती निष्ठा आणि धार्मिक प्रथांमध्ये सातत्य राखण्याचे महत्त्व अधोरेखित करते. थोडक्यात एकदा इस्लाम धर्म स्वीकारला की तुम्हाला प्रश्न विचारता येणार नाही, बंडखोरी करता येणार नाही की सोयीनुसार धार्मिक परिप्रेक्ष्यात बदल करता येणार नाही. धर्मच श्रेष्ठ बाकी काहीच नाही त्यामुळे जिहादी तत्वं अजून मजबूत होत नसावीत?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 58
And among them are some who criticize you concerning the [distribution of] charities. If they are given from them, they approve; but if they are not given from them, at once they become angry.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत ५८:
"आणि त्यांच्यात (मुनाफिकांमध्ये) काही असे आहेत जे दानवाटपाबद्दल तुमची टीका करतात. जर त्यांना दान दिले गेले, तर ते समाधानी होतात; पण जर त्यांना दान दिले नाही, तर ते ताबडतोब रागावतात."
कुराणातील आयत ९.५८ ही मुनाफिक (ढोंगी, खोटे मुस्लिम, दुटप्पी वृत्तीचे लोक) लोकांच्या स्वार्थी आणि अविश्वासू वृत्तीवर प्रकाश टाकते.
जे बाह्यतः मुस्लिम दिसत असले तरी त्यांचे हृदय इस्लामच्या खऱ्या भावनेपासून दूर होते. जे कोणी जकात वाटपाच्या पद्धतीवर टीका करतात, त्यात दोष काढतात किंवा जकात (सदका) वाटपाच्या निष्पक्षतेवर शंका घेतात, हे लोक पैगंबरांच्या प्रामाणिकपणावर आणि न्याय्य वाटपावर प्रश्न उपस्थित करतात, त्यांचे वर्तन त्यांच्या खऱ्या हेतूला उघड करते.
जकात ही एक धार्मिक कृती आहे, जी अल्लाहच्या आदेशानुसार आणि पैगंबरांच्या मार्गदर्शनाखाली वितरित केली जाते. त्यावर टीका करणे हे इस्लामच्या तत्त्वांविरुद्ध आहे.
खरे मुस्लिम जकातच्या वाटपाबाबत पैगंबरांवर विश्वास ठेवतात, तर मुनाफिक स्वतःच्या स्वार्थासाठी तक्रार करतात. थोडक्यात ढोंगी इस्लाम धर्म न मानणारे लोक कसे असतील याबाबत या आयातीत वर्णिले आहेत. याचा अर्थ जिहादी इकोसिस्टीम अजून बळकट करण्यासाठी तर होत नसेल ना?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 111
Indeed, Allah has purchased from the believers their lives and their properties [in exchange] for that they will have Paradise. They fight in the cause of Allah, so they kill and are killed. [It is] a true promise [binding] upon Him in the Torah and the Gospel and the Qur’ān. And who is truer to his covenant than Allah? So rejoice in your transaction which you have contracted. And it is that which is the great attainment.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत १११:
"निःसंशय, अल्लाहने विश्वास ठेवणाऱ्यांच्या प्राण आणि मालाची खरेदी केली आहे, त्याबदल्यात जन्नत देण्याचे वचन दिले आहे. ते अल्लाहच्या मार्गात लढतात, म्हणून ते ठार मारतात आणि ठार होतात. हे वचन तौरात, इंजील आणि कुरआनमध्ये अल्लाहने दिलेले आहे. आणि अल्लाहपेक्षा जास्त वचनबद्ध कोण आहे? म्हणून, तुम्ही केलेल्या या करारावर आनंदी व्हा. आणि हेच मोठे यश आहे."
कुराणातील आयत ९.१११ मध्ये अल्लाहचा करार आणि जिहादचा अर्थ सांगितला आहे.
आयतेच्या सुरुवातीला, अल्लाहने इस्लाम वर विश्वास असणाऱ्यांनी त्यांचे जीवन आणि संपत्ती अल्लाहच्या मार्गात समर्पित केली आहे, त्या बदल्यात, अल्लाह त्यांना जन्नत (स्वर्ग) देण्याचे वचन देतो. त्यांच्या कर्तव्याची आणि त्यांच्या बलिदानाचे मूल्य समजावतो. येथे उल्लेख केलेल्या जिहादचा अर्थ केवळ शारीरिक युद्धापुरता मर्यादित नाही, तर तो व्यापक अर्थाने वापरला गेला आहे. इस्लाममध्ये जिहाद म्हणजे अल्लाहच्या मार्गात प्रयत्न करणे, मग ते शारीरिक, मानसिक, आर्थिक किंवा आध्यात्मिक असो. या आयतेच्या संदर्भात, विशेषत: युद्धाच्या काळात, शारीरिक जिहादवर जोर दिला गेला आहे, जिथे इस्लाम आणि मुस्लिम समुदायाच्या रक्षणासाठी लढण्यास सांगितले आहे. अल्लाहचे वचन अटळ आणि सत्य आहे. इस्लामवर पूर्ण विश्वास ठेवण्यास सांगितले आहे, या बदल्यात त्यांच्या बलिदानाचे फळ त्यांना नक्कीच मिळेल. येथे जन्नत आणि अल्लाहच्या मार्गात बलिदान देणे हे सर्वात मोठे यश मानले गेले आहे. इस्लामिक दृष्टिकोनातून, जन्नत हा केवळ भौतिक सुखांचा ठिकाण नाही, तर तो अल्लाहच्या जवळ जाण्याचा आणि त्याच्या कृपेचा अनुभव घेण्याचा मार्ग आहे. थोडक्यात जिहाद करण्यासाठी प्रेरणा आणि नंतर मिळणाऱ्या जन्नत चार मार्ग हे भाष्य तर कट्टरता रुजवण्यासाठी मूलतत्ववाद्यांना शिकवलं जा नसेल?
(English from the Sahih International translation)
Surah 9 (At-Tawbah) Verse 123:
O you who have believed, fight against those adjacent to you of the disbelievers and let them find in you harshness. And know that Allah is with the righteous.
सूरह ९ (अत-तौबा) आयत १२३:
"हे विश्वास ठेवणाऱ्यांनो, तुमच्या शेजारच्या काफिरांशी लढा आणि त्यांना तुमच्यामध्ये कडकपणा दिसू द्या. आणि हे जाणा की अल्लाह धार्मिक लोकांसोबत आहे."
कुराणाती ९.१२३ ही एक महत्त्वपूर्ण आयत आहे जी इस्लामवर निष्ठा असणाऱ्यांना त्यांच्या शत्रूंविरुद्ध दृढनिश्चयाने आणि धैर्याने सामना करण्याचा आदेश देते. या आयतेत "जवळचे काफिर" असा उल्लेख आहे, ज्याचा अर्थ जे मुस्लिम समुदायाच्या जवळ होते आणि त्यांच्यासाठी थेट धोका निर्माण करत होते. येथे "काफिर" हा शब्द त्या लोकांसाठी वापरला आहे ज्यांनी इस्लामचा स्पष्टपणे नकार दिला आणि मुस्लिमांविरुद्ध शत्रुत्व दाखवले. या आयतेचा उद्देश विश्वासणाऱ्यांना त्यांच्या समुदायाच्या संरक्षणासाठी आणि इस्लामच्या प्रसारासाठी सक्रियपणे लढण्यास सांगणे आहे. येथे उल्लेख असलेल्या जिहादचा उल्लेख आहे, जी इस्लाममध्ये एक व्यापक संकल्पना आहे. जिहादचा अर्थ केवळ शारीरिक युद्ध नाही, तर तो आत्म्याशी संघर्ष (जिहाद-उन-नफ्स), समाजातील अन्यायाविरुद्ध लढा, आणि अल्लाहच्या मार्गात प्रयत्न करणे यांचा समावेश करतो. या आयतेच्या संदर्भात, विशेषतः शारीरिक जिहादवर (किताल) जोर दिला गेला आहे, जिथे मुस्लिमांना त्यांच्या समुदायाच्या रक्षणासाठी आणि इस्लामच्या शत्रूंविरुद्ध लढण्यास सांगितले आहे. थोडक्यात काफिर लोकांशी लढण्याची प्रेरणा या आयातीत मिळत असावी कारण अल्लाह इस्लाम वर निष्ठा असणाऱ्यांसोबत आहे याची पुष्टी होतेय.
कुराणातील सूरह २१ (अल-अंबिया) मक्का येथे प्रेषित मुहम्मद यांच्यावर अवतरली. यात इस्लामच्या मूलभूत विश्वासांवर, प्रेषितांच्या कथा, मानवजातीच्या जबाबदाऱ्या आणि कयामत (प्रलय) च्या सत्यतेवर भाष्य केले आहे. काफिर लोकांना सत्य स्वीकारण्याचे आणि अल्लाहच्या मार्गावर चालण्याचे आवाहन केले आहे.
(English from the Sahih International translation)
Surah 21 (Al-Anbya) Verse 98:
Indeed, you [disbelievers] and what you worship other than Allah are the firewood of Hell. You will be coming to [enter] it.
सूरह २१ (अल-अंबिया) आयत ९८:
"निःसंशय, तुम्ही (काफिरांनो) आणि अल्लाहखेरीज ज्यांची तुम्ही पूजा करता, ते सर्व नरकाचे इंधन आहेत. तुम्ही तेथे प्रवेश करणार आहात."
कुराणातील २१.९८ ही एक महत्त्वपूर्ण आयत आहे जी एकेश्वरवाद (तौहीद) आणि मूर्तिपूजा (शिर्क) यांच्याबद्दल स्पष्ट संदेश देते. ही आयत इस्लाम वर निष्ठा नसणाऱ्या लोकांना आणि मूर्तिपूजकांना त्यांच्या कृतींच्या परिणामांबाबत चेतावणी देते. ही आयत मूर्तिपूजकांना उद्देशून आहे, जे अल्लाहशिवाय इतर देवतांची किंवा मूर्तींची पूजा करत होते. ही आयत इस्लामच्या मूलभूत तत्त्वांपैकी एक असलेल्या तौहीदवर जोर देते. तौहीद म्हणजे अल्लाहच्या एकत्वावर विश्वास ठेवणे आणि त्याच्याशिवाय कोणत्याही गोष्टीची पूजा न करणे. मूर्तिपूजा हा शिर्क आहे, जो इस्लाममध्ये सर्वात मोठा पाप मानला जातो, कारण तो अल्लाहच्या एकमेवत्वाला नाकारतो. या आयतेत मूर्तिपूजक आणि त्यांच्या मूर्तींना "जहन्नमचे इंधन" असे संबोधले आहे. जो नरकातील शिक्षा आणि परिणाम दर्शवतो. याचा अर्थ असा की मूर्तिपूजक, जर त्यांनी आपला मार्ग सुधारला नाही, तर ते आणि त्यांच्या मूर्ती नरकाच्या अग्नीत प्रवेश करतील. मूर्तिपूजकांना थेट चेतावणी आहे की, जर त्यांनी शिर्क (मूर्तिपूजा) चालू ठेवली, तर त्यांचे अंतिम ठिकाण जहन्नम (नरक) असेल. ही चेतावणी त्यांना पश्चात्ताप करण्याची आणि अल्लाहकडे परतण्याची संधी देते. थोडक्यात या आयातीतील संदर्भ ऐतिहासिक तत्कालीन काळातले असले तरी जिहादी तत्वांना अजून कट्टरतावादी बनवण्यासाठी इस्लाम वर निष्ठा नसणाऱ्या लोकांना चेतावणी म्हणून शिकवली जात असावी. म्हणजेच काफिरांच्या विरोधात ब्रेन वॉशिंग करण्यासाठी ही आयात उपयुक्त ठरत नसेल?
कुराणातील सूरह ३२ (अस-सजदा) (अर्थ: सजदा करणे) मक्का येथे प्रेषित मुहम्मद यांच्यावर अवतरली. ही सूरह अल्लाहच्या एकत्वावर (तौहीद), कुरआनच्या दैवी उत्पत्तीवर, प्रलय (कयामत), आणि मानवाच्या जबाबदारीवर जोर देते. या सूरहमध्ये इस्लाम वर विश्वास असणारे आणि नसणारे यांच्यातील फरक स्पष्ट केला आहे. विश्वास असणाऱ्यांना बक्षीस मिळेल, तर अविश्वास असणाऱ्यांना कठोर शिक्षा भोगावी लागेल. अल्लाहच्या आयतींकडे दुर्लक्ष करणाऱ्यांना यातना भोगाव्या लागतील असा संदेश दिला आहे.
(English from the Sahih International translation)
Surah 32 (As-Sajdah) Verse 22:
And who is more unjust than one who is reminded of the verses of his Lord; then he turns away from them? Indeed We, from the criminals, will take retribution.
सूरह ३२ (अस-सजदा) आयत २२:
"आणि जो एखाद्या व्यक्तीला त्याच्या रब्बाच्या आयतींपासून स्पष्ट सुचना मिळाल्यानंतरही अडथळा आणतो, त्यापेक्षा अधिक अत्याचारी कोण आहे? निश्चितच आम्ही अत्याचाऱ्यांना योग्य शिक्षा देणार आहोत."
कुराणातील ३२.२२ ही एक महत्त्वपूर्ण आयत आहे जी अल्लाहच्या संदेशाकडे दुर्लक्ष करणाऱ्यांना आणि त्याच्या निशाण्या नाकारणाऱ्यांना गंभीर चेतावणी देते. ही आयत विशेषतः त्या लोकांना उद्देशून आहे जे कुराणाच्या संदेशाकडे जाणीवपूर्वक दुर्लक्ष करतात किंवा त्याचा अवमान करतात. अल्लाहच्या न्यायाची आणि गुन्हेगारांना शिक्षा देण्याच्या वचनाची पुष्टी ह्या आयातीत आहे. करतो. म्हणजे जे लोक जाणीवपूर्वक अल्लाहच्या मार्गदर्शनाला नाकारतात आणि सत्याचा अवमान करतात. अल्लाह अशा लोकांना त्यांच्या कृतींचे परिणाम भोगण्यास भाग पाडेल, मग ते या जगात असो किंवा परलोकात. निश्चितच, आम्ही गुन्हेगारांवर सूड घेऊ असा संदेश आयातीत आहे. ह्या आयातीचा ऐतिहासिक संदर्भ जरी वेगळा असेत तरी ही आयात जिहादी तत्वांमध्ये आत्मविश्वास निर्माण करत नसतील कशावरून? जे अल्लाह ला नाकारतात त्यांना शिक्षा देऊन सूड घेऊ! थोडक्यात शिक्षा देऊन आपण अल्लाहप्रति निष्ठा व्यक्त करतोय असं तर जिहाद्यांना शिकवलं नसेल?
कुराणमधील सूरह ३३ अल-अहज़ाब मदिना येथे अवतरली. "अल-अहज़ाब" म्हणजे "संघटित गट" किंवा "संघ". या सूरह मध्ये प्रेषित मुहम्मद यांच्या जीवनातील महत्त्वाच्या घटना, विश्वास ठेवणाऱ्यांसाठी मार्गदर्शन, सामाजिक सुधारणा, आणि इस्लामच्या शत्रूंविरुद्ध दृढता यावर संदेश दिलेले आहेत. खाली सूरह अल-अहज़ाबचे मराठीत सविस्तर स्पष्टीकरण दिले आहे.
(English from the Sahih International translation)
Surah 33 (Al-Ahzab) Verse 61:
Accursed wherever they are found, [being] seized and massacred completely.
सूरह ३३ (अल-अह्झाब) आयत ६१:
"जेथे जेथे ते सापडतील, तेथे त्यांना शाप दिला जाईल. त्यांना पकडले जाईल आणि निर्दयतेने ठार मारले जाईल."
कुराणातील ३३.६१ आयतमध्ये अल्लाह मुनाफिक (ढोंगी) आणि विश्वासघात करणाऱ्यांबद्दल कठोर शब्द वापरतो. जे मुस्लिम समुदायाच्या एकतेला आणि सुरक्षेला धोका निर्माण करत होते. त्यांच्यावर अल्लाहचा शाप आहे; जिथे कुठे ते सापडतील, तिथे त्यांना पकडले जाईल आणि ठार मारले जाईल. थोडक्यात या आयातीची तत्कालीन पार्श्वभूमी जरी वेगळी असली तरी काफिरांना ठार मारण्यासाठी आदेश जिह्याद्यांना देण्यात ये नसेल कशावरून?
कुराणमधील सूरह ४१ फुस्सिलत मक्का येथे अवतरली. या सूरहचे नाव "फुस्सिलत" म्हणजे "स्पष्टपणे समजावून सांगितले". या सूरहमध्ये कुराणच्या संदेशाचे स्पष्ट आणि तपशीलवार वर्णन आहे. ही सूरह अल्लाहच्या एकत्वाची (तौहीद) शिकवण, कुरआनचे महत्त्व, प्रेषित मुहम्मद यांचे संदेश, प्रेषितांच्या संदेशाला नाकारणाऱ्यांचे परिणाम आणि अविश्वास ठेवणाऱ्यांना (काफिरांना) इशारा आणि त्यांच्यासाठी नरकाची शिक्षा याबद्दलचे स्पष्टपणे संदेश आहेत.
(English from the Sahih International translation)
Surah 41 (Fussilat) Verse 27:
"But We will surely cause those who disbelieve to taste a severe punishment, and We will surely recompense them for the worst of what they used to do."
सूरह ४१ ( फुस्सिलत) आयत २७:
"मग आम्ही या काफिरांना कठोर शिक्षा देऊ. आणि त्यांनी केलेल्या सर्व वाईट कृत्यांचे आम्ही त्यांना बदला देऊ."
कुराणातील आयत ४१.२७ मध्ये अल्लाह स्पष्टपणे सांगत आहे की, जे लोक सत्य नाकारतात त्यांच्यासाठी शिक्षा अपरिहार्य आहे. ही शिक्षा अल्लाहकडून येईल आणि ती निश्चित आहे. त्यासाठी "शदीद" म्हणजे अत्यंत तीव्र आणि कठोर शिक्षा दिली जाईल. कारण कुफ्र केल्यामुळे म्हणजे अल्लाहच्या एकत्वावर, त्याच्या संदेशावर किंवा प्रेषितांवर विश्वास न ठेवल्यास काफिर शिक्षेस पात्र आहेत. यामुळे तर काफिरांना ठार मारायची जिहादींना प्रेरणा मिळत नसेल?
(English from the Sahih International translation)
Surah 41 (Fussilat) Verse 28:
That is the recompense of the enemies of Allah – the Fire. For them therein is the home of eternity as recompense for what they, of Our verses, were rejecting.
सूरह ४१ (फुस्सिलत) आयत २८:
"हे अल्लाहच्या शत्रूंचे बदला आहे—नरक. त्यांच्यासाठी तेथे शाश्वत वास्तव्य असेल, कारण त्यांनी आमच्या आयतींचा इन्कार केला."
कुराणातील ४१:२८ मध्ये अल्लाहच्या शत्रू विषयी भाष्य करते. अल्लाहच्या शत्रूंना दुःखद शिक्षा मिळेल ते म्हणजे नरक! नरक ही अविश्वास आणि अहंकाराची अंतिम किंमत असते. तेथे काफिरांना शाश्वत निवासस्थान मिळेल. ही शिक्षा त्यांच्या अविश्वासाच्या बदल्यात आहे, कारण ते इस्लामच्या चिन्हांवर, आयातींवर वाद घालतात. थोडक्यात काफिरांना नरकात पाठवणे हीच शिकवण जिहादी तत्वं घेत असतील का?
कुराणमधील सूरह ६६ अत-तहरीम मदिना येथे अवतरली. या सूरहचे नाव "अत-तहरीम" म्हणजे "निषिद्ध करणे". या सूरहमध्ये इस्लामच्या शत्रूंविरुद्ध दृढ भूमिका घेण्याचा आदेश आहे.
(English from the Sahih International translation)
Surah 66 (At-Tahrim) Verse 9:
O Prophet, strive against the disbelievers and the hypocrites and be harsh upon them. And their refuge is Hell, and wretched is the destination.
सूरह ६६ (अत-तहरीम) आयत ९:
"हे पैगंबर, काफिर आणि मुनाफिक (दुटप्पी) लोकांविरुद्ध संघर्ष करा आणि त्यांच्याशी कडक वागा. त्यांचे अंतिम ठिकाण नरक असेल, आणि तो वाईट परिणाम आहे."
कुराणातील ६६.९ आयात काफिरांविरुद्ध आणि मुनाफिकांविरुद्ध (ढोंगी लोकांविरुद्ध) जिहाद कर आणि त्यांच्याशी कठोरपणे वागण्याचा संदेश देते. इस्लामच्या शत्रूंविरुद्ध दृढ आणि कठोर भूमिका घेण्यास सांगितले आहे. हा आदेश इस्लामच्या प्रसाराच्या आणि त्याच्या शत्रूंविरुद्ध जिहाद संदर्भात आहे. "कुफ्फार" म्हणजे काफिर, जे अल्लाह आणि त्याच्या संदेशाला जाणीवपूर्वक नाकारतात. काफिर आणि मुनाफिक यांच्यासाठी परलोकात नरकाची शिक्षा निश्चित असल्याचे सांगितले आहे. "बिअस" म्हणजे अत्यंत वाईट. नरक हे काफिर आणि मुनाफिक यांच्यासाठी अत्यंत भयानक आणि दुखदायक ठिकाण आहे. थोडक्यात काफिरांना नरकात पाठवणे हेच जिहादी तत्वांना शिकवलं जातं हे सिद्ध होते.
चिकित्सा:
वरीलप्रमाणे ज्या आयातीत एकूणच इतरधर्मीय लोकांबद्दल जे काही आदेश, संदेश दिलेले आहेत त्यामागच्या तत्कालीन इतिहासाचे संदर्भ फार महत्त्वाचे आहेत. जर अशीच कट्टरतावादी शिकवण जर लहानपणापासून मिळत असेल किंवा ब्रेन वॉशिंग करताना इस्लाम धर्मातील मूळ संदेश बाजूला ठेवून जिहादी इकोसिस्टीम बळकट करण्यासाठी मूलतत्ववादी शिकवण दिली जात असेल तर त्याविरुद्ध सामाजिक चळवळी, सुधारणावादी धोरणं तयार झाली पाहिजेत. ही बाब वैश्विक पातळीवर लोकांमध्ये जनजागृतीसाठी करणं गरजेचं आहे. केवळ इस्लाम धर्म शांततेचा संदेश देतो म्हणून इतर गोष्टींकडे कानाडोळा करून चालणार नाही. इतर धर्मातील अनिष्ट चालीरीती, बुरसटलेल्या प्रथा, रूढी परंपरा आणि प्रतिगामी अवैज्ञानिक विचार यांच्याविरोधात जशी व्यापकपणे सामाजिक सुधारणा झाल्या किंवा चळवळी झाल्या तशाच इस्लाम धर्माच्या बाबतीत होणं गरजेचं आहे. तशा तुरळक प्रमाणात सामाजिक सुधारणा करण्यासाठी सुधारणावादी कार्यकर्ते तयार होतात पण व्यापक प्रतिसाद मिळत नाही. अशा विस्कटलेल्या परिस्थितीत भारतीय मुसलमान समाजातील समस्या, प्रश्न सामाजिक, आर्थिक, राजकीय पातळीवर बघितल्या गेल्या पाहिजेत. नंतर धार्मिक पातळीवर बघायला हवेत. उदाहरणार्थ शिक्षित, उच्चशिक्षित मुस्लिमांची संख्या कमी असल्याने सर्वसामान्य जनतेला मुस्लिम दिसतो तो अशिक्षित, कमी शिकलेला किंवा कष्टकरी वर्गातला. मुस्लिम समाजातील सामाजिक दरी फार वेगळी आहे. याचं मुख्य कारण म्हणजे मुस्लिम समाज हा एकगठ्ठा मतांसाठी कायमस्वरूपी वापरला गेला आहे. खंबीर राजकीय पाठबळ असताना देखील मुस्लिम समाजातील राजकीय धुरिणांनी पण याचा आपल्या समाजाच्या विकासासाठी म्हणावा तसा प्रयत्न केला नाही. तो जर झाला असता तर आजपर्यंत मुस्लिम समाजातील कित्येक सामाजिक, शैक्षणिक प्रश्न कायमस्वरूपी सुटले असते. भारतीय मुस्लिमांमध्ये धार्मिक शिक्षण अगदी लहानपणापासून मिळत असल्याने खूप मोठा वर्ग धार्मिक संस्थांना चिकटून बसला. धर्म की सामाजिक सुधारणा या गर्तेत अडकला. सोबत मुल्ला, मौलवी आणि इमाम यांसारख्या लोकांनी सामाजिक सुधारणा पेक्षा धार्मिक तत्वं कशी मुरतील हे बघितले. अर्थात यामागे राजकीय फायदा असल्याने राजकीय पुरोगामी मंडळींनी पण केवळ मतांसाठी कसा वापर करता येईल याचीच तजवीज केली. याचा सर्वाधिक परिणाम झाला तो गरीब आणि मध्यमवर्गीय मुसलमान समाजावर. शिक्षित, उच्चशिक्षित मुस्लिमांची संख्या कमी असली तरी लघुउद्योग, छोटेखानी व्यवसाय यात बहुसंख्य मुस्लिम समाज आहे. जातीच्या आधारावर बघायचं असेल तर किमान पाच ते सहा डझन वेगवेगळ्या जातीपातीत भारतीय मुसलमान विखुरलेला आहे. अशरफ, अजलफ आणि अरझल ह्या वर्गवारी वरवर दिसणाऱ्या असल्या तरी अंतर्गत बऱ्यापैकी वेगवेगळ्या स्तरातून जातीपातीत मुस्लिम समुदाय विभागला गेला आहे. सामाजिक , आर्थिक विकास झालेला मुस्लिम समाज खूप कमी प्रमाणात आहे. आजपर्यंत देशात ज्या वेळी मुस्लिम समाजातील लोकांना राजकीय पद, प्रतिष्ठा आणि संधी मिळाली ती पण एका ठराविक वर्गाशी निगडित राहिली. मुस्लिम समाजातील बहुसंख्य लोक हे खऱ्या अर्थाने बहुजनांच्या कक्षेत येतात. तसे कितीतरी पंथ, जाती, उपजाती आणि मागासवर्गीय समुह आहेत. त्यांना सर्वार्थाने राजकीयदृष्ट्या फायदा कधीच झाला नाही. हक्काची मतपेढी म्हणून राजकीय वापर जास्त झाला. एकमेव कारण म्हणजे धर्म म्हणून सकल मुस्लिम समुदाय एकत्र येतो, होतो. याचाच फायदा राजकीय पक्षांनी घेतला आहे वर्षानुवर्षे सेक्युलॅरिझम वगैरे राग आवळून. हिंदू धर्मात मात्र शेकडो जातीपातीच्या भिंती उभ्या असल्याने हिंदू सहसा एकत्र येत नाही होत नाही. याच मुख्य कारण म्हणजे हिंदूंना एकत्र बांधून ठेवणारा कोणताही परमपूज्य धर्मग्रंथ नाही. मात्र मुस्लिम समाजात कुराण, हदीस, शरिया वगैरे अजूनही प्रमाण मानले जातात. पूजले जातात. वर उल्लेखिलेल्या कुराणातील निवडक आयातीत कुफ्र आणि शिर्क लोकांना कसं ओळखावे, यांचं नेमकं काय करायचं आहे हे सांगितलेले आहे. तसंही कुराणातील अनेक सूरह आणि आयातीत सामाजिक व्यवस्था, स्त्रीयांबद्दल, न्याय, समानता आणि मानवी जीवनातील व्यवहार, दानधर्म, ईश्वरीय संकल्पना बाबत माहिती देतात. मात्र जिहादी तत्वं आणि फिदायीन वगैरे गोष्टी तयार होण्यासाठी नेमकं काय बाळकडू मिळतं आणि तसंच का शिकवलं जातं ह्यावर खऱ्या अर्थानं काथ्याकूट झाला पाहिजे. कट्टरतावादी बनवण्यासाठी जे जे उपयोगी बाळकडू असेल ते ते जिहादी लोकांना मिळत असेल तर दहशतवाद नेहमीच वाढत राहील. त्यामुळे इस्लामिक मूलतत्ववादी आणि त्यांचे कारनामे दिवसेंदिवस वाढतच जातील. आज जगभरात जिहादी तत्वं थैमान घालत आहेत. आशिया खंडात तर त्यांचा उद्रेकामुळे अंतर्गत शांतता प्रस्थापित होणे शक्य नाही.
भारतीय भूखंडावरील इस्लामिक दहशतवादाचे स्वरुप खूप जुनाट आहे. मुख्य प्रवाहात चाळीस वर्षांपूर्वी सुरू झाला तो काश्मीरमध्ये. रलीव, सलीव, गलीव चे नारे देऊन पंडितांवर काश्मीर सोडण्याची वेळ आणली. दहशतवादी हल्ले मोठ्या प्रमाणावर नव्वदच्या दशकाच्या उत्तरार्धात सुरू झाले. जी इस्लामिक फंडामेंटलिस्ट तत्वं, जिहादी, फियादीन वगैरे कधीकाळी काश्मीरमध्ये धर्म बघून हल्ले करत होते ते आता धर्म विचारून हल्ले करायला लागले. त्यांचं अपग्रेडेड व्हर्जन आणलं गेलं आहे डायरेक्ट फॅक्टरी ऑफ टेररिझम मधून. ह्या जिहाद्यांनी हिंदू लोकांना मारताना जो अडचण करेल त्यांना पण मारले आहे. ह्यात काश्मीरी मुसलमान पण बळी पडले. मुख्य टार्गेट हे हिंदू होते कायमस्वरूपी लक्षात ठेवलं पाहिजे. त्यामुळे काश्मीरमध्ये मुस्लिमांना पण दहशतवाद्यांनी मारले असा युक्तीवाद केला जातो. त्याला उत्तर म्हणजे जिहादी इकोसिस्टीमचे टार्गेट हिंदू धर्मीय आहेत, होते आणि असतील या मध्ये जे येतील ते पण मारले जातील. काफिरांना वाचवण्यासाठी कोणी मुस्लिम आले तर त्यांना पण जिहादी मारतील. हा कडक मेसेज दिला आहे. आजपर्यंत काश्मीरमध्ये कित्येक निष्पाप मुस्लिम मारले गेले जिहादी लोकांकडून. कारण ते हिंदूंच्या बाजूने होते. त्यामुळे दहशतवादाला धर्म नसतो वगैरे बुळबुळीत झालेली पोपटपंची बंद होणं गरजेचं आहे. काश्मीरमध्ये दहशतवाद हा धर्माच्याच जोरावर चालू आहे गेली चाळीस वर्षे हे संपूर्ण जगाला माहीत झाले आहे. भारतात आजपर्यंत जे दहशतवादी हल्ले झाले ते सगळे पाकपुरस्कृत होते हे जगजाहीर आहे. पाकिस्तान मध्ये भारताविषयी द्वेष आणि काश्मीरचे आझाद काश्मीर या दोन गोष्टींचा जो जयघोष करतो तो सत्तेवर येतो. पाकिस्तान सैन्य हेच मुख्य देश चालवतात बाहुले म्हणजे पाकिस्तानी राज्यकर्ते. त्यामुळे भारतात अतिरेकी कारवायांना आर्थिक पाठबळ देणे हेच पाकिस्तान चे आद्य राष्ट्रीय कर्तव्य. त्यात भरीस भर म्हणून भारतात असंतुष्ट लोकांची काही कमी नाही. त्यामुळे इस्लाम एकीकडे शांततावादी धर्म म्हणून प्रोजेक्ट करायचा दुसरीकडे इस्लामिक मूलतत्ववाद्यांना खतपाणी घालायचं हेच प्रमुख धोरण आहे. याचा सर्वाधिक आंतरराष्ट्रीय स्तरावर फायदा उचलला आहे तो शक्तिशाली राष्ट्रांनी. अरब देश इंधनाच्या वैश्विक गरजा पूर्ण करतात म्हणून इंधन पुरवठादार लॉबी जिथे व्यापार तिथे समर्थन यावेत चालली. अमेरिका, चीन आणि रशिया सारखे देश आजूबाजूच्या देशात अशांतता, अस्वस्थता निर्माण झाली की आपापली इप्सिते साध्य कशी होतील यावर कसोशीने प्रयत्न करतात. उघडपणे मान्य करत नसले तरी भीती तयार करून शस्त्रास्त्रे, संहारक आयुधं आणि संरक्षण सिद्धतेच्या व्यापारवाढीसाठी इस्लामिक फंडामेंटलिस्ट लोकांना वापरलं जातं हे वैश्विक सत्य नाकारता येत नाही.
काश्मीरमध्ये चाळीस वर्षांपूर्वी नेमकं काय चालू होते ह्या मुद्द्यावर पण चर्चा केली पाहिजे. १९४७ पासूनच काश्मीर प्रश्न चिघळला जात होता. मात्र १९९० च्या अखेरीस नेमकं दहशतवादानं रौद्र रूप धारण कशासाठी केले हा मुख्य मुद्दा आहे. आंतरराष्ट्रीय पातळीवर जर घडणाऱ्या घटना पाहता काही गोष्टी स्पष्ट होतात. उदाहरणार्थ १९८० ते १९९० दरम्यान झालेला रशिया अफगाणिस्तान संघर्ष. नंतर झालेले सोव्हिएत युनियन चे विघटन. त्यानंतरच्या काळात आशिया खंडातील वाढलेले दहशतवादखचे साम्राज्य. काश्मीर प्रश्न हा कळीचा मुद्दा. जर अशा वेगवेगळ्या स्तरातून दहशतवाद पाहिला की समजतं धर्माच्या आधारावर कट्टरपंथीय लोकांचा वापर जगभरातील धष्टपुष्ट राष्ट्रं छुप्या पद्धतीने करतात. धर्माच्या नावाखाली हिंसाचार कट्टर ख्रिश्चन लोकांनी केला हा जागतिक इतिहास आहे. नंतर येतात ते मुस्लिम धर्मातील कट्टरपंथीय लोकांचे उपद्व्याप. हे उपद्व्याप करण्यासाठी जर बाळकडू मिळतं असेल तर त्यापैकी महत्त्वाचे इंधन जिहादी इकोसिस्टीमला नक्कीच कट्टर इस्लामिक शिकवण फायद्याची ठरत असणार. कारण उघडपणे कोणीही इस्लामिक सुधारणावादी चळवळीला प्रोत्साहन दिले नाही. बरेचसे मुस्लिम देश सेक्युलर म्हणवून घेतात. पण प्रत्यक्षात मात्र किती आचरणात आणतात यावर सेक्युलॅरिझम अवलंबून आहे. ताजं उदाहरण म्हणजे शेवटच्या खलिफा नंतर तुर्कस्तान मधल्या मुस्तफा केमाल पाशा ( अतातुर्क) ज्याने तुर्की समाजाला मध्ययुगीन विचारांतून आधुनिक जगात आणले. मात्र आज तुर्कस्तान मधल्या घडामोडींची माहिती घेतली तर समजतं. बरेच इस्लामिक राष्ट्र जगभरातील संघर्षाच्या वेळी धर्माच्या आधारावर, व्यापारी सोय म्हणून एकमेकांच्या समर्थनार्थ सरसावतात. जर आंतरराष्ट्रीय स्तरावर शांततेसाठी चालत आलेल्या घडामोडींची दखल घेतली तर समजतं इस्लाम हा शांततेचा संदेश देतो म्हणून एक वर्ग मैदानात उतरला आहे. तर एक वर्ग इस्लामिक शिकवण हाताशी घेऊन कट्टरपंथीय तत्वं रूजवू पाहत आहेत. भारतात धर्मनिरपेक्षता म्हणजे इस्लामिक ध्रुवीकरण हे ठशीवपणे बिंबविलं गेले आहे. यामागे राजकीय अपरिहार्यता आहे हे निश्चितच.
हा लेख लिहिला तो काश्मीरमध्ये पहलगाम हल्ल्याचा जो काही उद्रेक झाला त्यावर बारकाईने विचार करण्याची गरज आहे म्हणून. लोकांमध्ये अस्वस्थता निर्माण झाली. अर्थात अतिरेक्यांना हिंदू मुस्लिम प्रश्न भारतात चिघळावा हे वाटत असणार. तशा काही हिंदुत्ववादी संघटनांनी घोषित अघोषित बहिष्कार वगैरे बोलून कुजबुज सुरु केली. याला बळी पतो तो सर्वसामान्य साधा भोळा हिंदू. अर्थात अशा बहिष्कार वगैरे गोष्टी व्यापकपणे यशस्वी होत नाहीत कारण हिंदू जनतेचा मूळ पोत सहिष्णू वृत्ती आणि सर्वधर्मसमभावाच्या बाजूचा आहे. असे अघोषित बहिष्कार अस्त्र समाज माध्यमातून जोरदार चालते. मात्र गावपातळीवरील हिंदू मुस्लिम व्यवहार हे कैक पिढ्यानपिढ्या चालत आलेले आहेत. त्यामुळे एका भागात जरी हिंदू मुस्लिम दंगल झाली तरी त्याचा प्रभाव संपूर्ण देशात पसरत जाते नाही. जिथे जिथे कट्टरता जीवी राजकीय फायदे तिथे तिथे हिंदू मुस्लिम प्रश्न ऐरणीवर येतो. काश्मीरमध्ये बदल झाला तर दशहतवादी प्रवृत्ती कमी होतील हे सर्वमान्य सूत्र आहे. मात्र काश्मीर प्रश्न चिघळत ठेवला तर कित्येक संघटना, ठराविक देश आणि देशांतर्गत असंतुष्ट यांचा फायदा होत असेल तो प्रश्न चिघळत राहू देणे हेच त्यांचे मुख्य धोरण असावे. ३७० कलम हटवल्यानंतर काश्मीरमध्ये गेल्या तीन चार वर्षांत हजारो, लाखो, करोडो पर्यटक गेल्यामुळे तिकडच्या युवकांना काम मिळाले, पैसा मिळाला त्यामुळे अतिरेक्यांना मदत करणारे हजारो हात कमी झाले. मग धर्माच्या आधारावर काश्मीरमध्ये आग कशी लागणार? यासाठीच धर्म 'बघून' कश्मिरी पंडितांचं शिरकाण करणारे आता धर्म 'विचारून' हल्ले करायला लागले आहेत. त्यांना मदत करणारे कमी असतील पण धर्माच्या नावाखाली आझाद काश्मीर पाहिजे म्हणूनच पाठिंबा देत असतील यात शंका नाही. भारतीय मुसलमान लोकांना याविषयीच गंभीरपणे विचार करण्याची गरज आहे. काही वेळा जाणूनबुजून तर काही वेळा नकळतपणे कट्टर अशा इस्लामिक फंडामेंटलिस्ट लोकांना इथलीच मंडळी पाठिंबा देतात. तेव्हा त्यांना देशापेक्षा धर्म महत्त्वाचा वाटतो. त्यामुळे सर्वधर्मसमभाव, सेक्युलॅरिझम किती बोगस राजकिय विचारधारा आहे हे अनेकवेळा सिद्ध झाले आहे. काश्मीर प्रश्नात धर्माच्या आधारावर स्वतंत्र राष्ट्र हेच मूळ आहे. दोन देश धर्माच्या आधारावर तयार झाले आहेत पाकिस्तान, बांग्लादेश. तिथं काय विल्हेवाट लावली हे जगाने बघितले आहे. जर आपल्या देशात अफजल गुरू आणि याकूब मेमनच्या समर्थन करायला लाखो लोक पुढे येत असतील तर सेक्युलॅरिझम घ्या मशाली पेटवून काय उपयोग होणार आहे? पुरोगामी जेवढे कृश होत जातील तेवढेच हिंदुत्ववादी बळकट होत जाणार. जर भारतात सेक्युलॅरिझम जर खरंच तळागाळापर्यंत पोचलं असता तर इस्लामिक फंडामेंटलिस्ट लोकांना पोषक वातावरण तयार झाले नसते. किंवा भाजपा सारख्या उजव्या विचारसरणीला मोठा जनाधार मिळालाच नसता. केरळ सारख्या शंभर टक्के साक्षरता असलेल्या राज्यात आयसीस सारख्या दहशतवादी संघटनांचे धागेदोरे सापडतात. म्हणजे मुस्लिम संख्या वाढली की कुठुनतरी कट्टरपंथी विचार पोसले जातात. ज्या युरोपियन देशात कामधंदा करण्यासाठी मुस्लिम स्थलांतरित झाले तिथे बहुसंख्य झाले की लगेचच कट्टरता कशी काय वाढली? यासारखे अनेक प्रश्न उपस्थित झाले की मूळ कशात आहे ह्याची जाणीव होते. ती म्हणजे धार्मिक शिकवण. याचा सर्वाधिक परिणाम इथल्या गरीब मुस्लिम समाजातील लोकांवर होतो. त्यांना धर्माच्या नावाखाली एकत्र येण्याशिवाय पर्याय नसतो कारण प्रबोधनाचे डोस पाजायला कोणाचीही हिंमत होत नाही. अनेक डाव्या, अति डाव्या, समाजवादी आणि सो कॉल्ड सुधारणावाद्यांच्या सिलॅबस मध्ये हिंदू धर्मातील अनिष्ट चालीरीती, रुढी, प्रथा, परंपरा आणि आस्था याचाच अभ्यासक्रम आहे. त्यामुळे ज्यांच्यात सुधारण्याची क्षमता आहे त्यांनाच सुधारणावादी डोस पाजत असतात. कदाचित आम्ही कसे सुधारक आहोत यांची शेखी मिरवायची असते. दुसरं महत्त्वाचं म्हणजे सुधारणा करण्यासाठी इतर धर्माबद्दल जर काही आपण बोललो तर आपला शिल्लक असलेला राजकीय पाठिंबा पण नाहीसा होईल. याची खात्री आणि भिती असते. सध्या तरी बहुसंख्य हिंदूंचा भरभक्कम असलेला राजकीय पाठिंबा पार उजवीकडे झुकलेला आहे. तो काय सहजासहजी परत मिळणार नाही याची खात्री आहे. स्वतःच्याच पायावर कोण धोंडा मारून घेणार? त्यामुळे जो राजकीय पाठिंबा आहे तो तर टिकावा म्हणून दहशतवादाला धर्म नसतो वगैरे नौटंकी आणि तडफड चालू आहे.
भारतीय मुस्लिम समाज मन आणि एकीची, समुहाची मानसिकता यावर चर्चा व्हावी. जर नमाज अदा करण्यासाठी एकत्रित येत असतील, धार्मिक ऐक्याचा प्रभाव दाखवत असतील तर सामाजिक सुधारणा करण्यासाठी नेमकं कुठं घोडं अडतं? सर्वसामान्य मुस्लिम गुरफटलेला आहे आधी इस्लामिक शिकवण, नंतर मुल्ला मौलवी यांच्या प्रभावाखाली. आता यातून बाहेर पडण्यासाठी जे जे शिक्षित, सुशिक्षित आणि सुधारणावादी स्कॉलर्स आहेत त्यांची जबाबदारी आहे. बहुतेक वेळा राजकीय फायदा होईल म्हणून सरकारने सर्व सेवासुविधा पुरवल्या पाहिजेत हा हेका फार चालतो. मुख्य म्हणजे आजपर्यंतच्या काळात ज्या काही योजना सुरू झाल्या अल्पसंख्याक दर्जा मिळाल्याने त्याचा जमीनीवर बदल झाला आहे का नाही हे बघायला हवे. जर बदल झाले नसतील तर इम्प्लीमेंटेशन मध्ये गडबड आहे हे सिद्ध होते. यावर आक्रमक भूमिका घेत प्रस्थापितांविरोधात गदारोळ माजवत नाहीत. थोडक्यात भारतीय मुसलमान इंटर्नली ड्रीव्हन नाहीत तर एक्सटर्नली ड्रिव्हन जास्त प्रमाणात आहेत.
आता खरी सत्वपरीक्षा भारतीय मुस्लिम लोकांची आहे. धार्मिक कट्टरता महत्त्वाची असेल तर जिहाद्यांचा फायदा होणारच. ज्या दिवशी भारतीय मुस्लिम जाहिरपणे होय आम्ही सेक्युलर आहोत. आमच्यासाठी धर्म दुय्यम धर्मग्रंथ दुय्यम संविधान परमोच्च असं म्हणून बंडखोरी करतील, सामाजिक सुधारणा करतील तोच खरा सेक्युलर भारताचा कणा असेल.
© भूषण वर्धेकर
एप्रिल २०२५
पुणे
बुधवार, ५ मार्च, २०२५
एकविसाव्या शतकाची गद्धेपंचवीशी!
शनिवार, १ मार्च, २०२५
विडंबन
गुरुवार, २७ फेब्रुवारी, २०२५
'छावा'च्या निमित्ताने...
भैरु पैलवान की जय!
गावातील भैरु पैलवान पंचक्रोशीत लय फेमस व्हता. कुणाच्या अध्यातमध्यात नसतंय म्हणून. गपगुमान आपआपली कामं करायची, सकाळ संध्याकाळ कसरत करायची, ता...
-
पवित्र कुराणातील निवडक आयातींची चिकित्सा कुराण हा इस्लाम धर्माचा पवित्र ग्रंथ आहे. याला "अल्लाहचे शब्द" मानले जाते आणि ते अपरिवर्त...
-
महाराष्ट्र विधानसभा निवडणूक निकाल लागल्यापासून एकूणच वैचारिक वातावरण खूप बदललेलं आहे. कोणालाही अपेक्षा नव्हती असा निकाल लागलेला आहे. सर्वात ...
-
स्वातंत्र्यापूर्वी, स्वातंत्र्य मिळाल्यानंतर आणि १९९० नंतर खूप महत्वाची स्थित्यंतरे महाराष्ट्रात झाली. आर्थिक, सामाजिक आणि राजकीय उलथापालथ झ...